shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Avatar foto Kira Wuck
op 8 april 2017
Deel dit verhaal

Zoektocht

Donderdag werd ik gevraagd om tijdens de herdenking en presentatie van het verzameld werk van Wim Brands iets van hem voor te dragen en zelf een gedicht voor hem te schrijven. Een dichter die ik nooit heel goed gekend heb maar wel altijd graag sprak. Een van de laatste keren dat ik hem sprak, vertelde ik dat ik een roman over mijn ouders wilde schrijven. Hij vond dat een goed idee. Zo weet ik dat Brands altijd veel met zijn vader bezig was en ook over hem schreef.

Ik moest aan het programma Spoorloos denken, dat ik graag kijk omdat ik er iedere keer door geraakt wordt hoe de zoektocht naar waar iemand vandaan komt als zijn ouders afwezig zijn in welke voor vorm dan ook, eigenlijk nooit ophoudt.

Terwijl ik met een gedicht van Brands begon die ging over ouders die al heel lang weg waren, raakte ik onverwachts ontroerd en moest ik er alles aan doen om me staande te houden. Het lukte gelukkig, na een lange stilte las ik traag en vastberaden verder. Toch schaamde ik me verschrikkelijk omdat ik het niet professioneel van mezelf vond, maar vooral omdat ik verdrietig werd om iets dat ik zelf miste. Ik kreeg het gevoel door de mand te zijn gevallen. Een toevallige passant te zijn.

Na de lezingen werd het boek met zijn verzameld werk uitgereikt en haalde ik nog een glas wijn waarmee ik mezelf langzaam richting de uitgang baande. Met niet zoveel woorden legde ik mijn situatie aan iemand uit.

‘Het gaat nooit over’ riep ze mij na.

 




Vorige verhaal
Is er leven na de Melkertbaan?
Volgende verhaal
De binnenvrouw

Over de auteur

Avatar foto
Kira Wuck

Schrijfster van de dichtbundel Finse meisjes (2012) en onlangs verschenen verhalenbundel Noodlanding.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Kira Wuck
07 november

Haal mij op

2 Minute Read
Avatar foto door Kira Wuck
27 oktober

Spoken

2 Minutes Read
Avatar foto door Kira Wuck
07 oktober

In ere

3 Minute Read