Ik ben de woestijn.
Waar ik kom, stikt leven.
Rotsen slijten af.

Ik ben de woestijn.
Ik bedoel: zonder mij was er geen woestijn.
Dat betekent: zonder mij en mijn soortgenoten zou er geen zand zijn.
Wat ik maar wil zeggen: wij, met honderd miljard, zijn samen de woestijn.

Ik ben een zandkorrel.
In iedere kier, iedere groef dring ik binnen.
Mijn soortgenoten en ik, wij kunnen alles overspoelen.
En ieder van ons voelt zich even sahara.