shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 4 juni 2018
Deel dit verhaal

Weer maandag

Het was een maandag als zovele. Ze zat bij het raam. Trams reden onophoudelijk, een hond pieste tegen een pas aangeplant boompje in een rijtje van vijf en een moeder probeerde haar schreeuwende peuter mee te krijgen. Ze kwam de flat nog nauwelijks uit. Het centrum was haar te onvoorspelbaar geworden. Ze keek naar de dingen en niemand zag haar.

Soms belde ze Jo om haar stem op de voice-mail te horen. Dan glimlachte ze en zette water op. Suiker in het kopje. De lepeltjes moesten eigenlijk gepoetst. Koekje op een schoteltje. De huishoudster een uitbrander geven want die meid stofzuigt nooit onder het bed. Ze heeft te veel make-up op ook en ze kijkt altijd zo afwezig uit haar ogen. Alsof ze al weg is, nog voor ze binnen stapt. Kalk moet van de tegels, kranen moeten worden gewreven tot ze glimmen, ze heeft het zelf vroeger honderden keren gedaan, maar weet dat kind veel. Ze moest haar alles uitleggen, desnoods boven de stofzuiger uit.

Soms droomde ze. Van haar man die dood was, haar broers en zussen die de oversteek maakten en haar vrienden die meestal gingen zonder gedag te komen zeggen. Het was of ze voor anker lag maar niemand kwam haar halen, niemand hielp haar aan land.




Vorige verhaal
Mist
Volgende verhaal
Het land van de blinden

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
16 januari

Zwart

2 Minute Read
door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read