achttienhonderd meter boven zeeniveau
weerlegt het mild klimaat je ontreddering
een komst een vertrek en alles wat daartussen zit

Dante schreef over een imaginaire reis
door de drie rijken van het hiernamaals
hel, louteringsberg, hemel

te midden van de loopbaan van ons leven
heb ik mij in een duister woud bevonden
want ik had mij van de rechte weg begeven

kronkelend de wegen
boven de hutten van baggio

verstomming groeit
uit felle ochtendzon en krimpmaan
uit uren en dagen

het is jezelf aan kettingen in een wildoase
vasthouden loslaten verblinden

natuur is chaotisch zei Nietsche
onmetelijk verspillend, zonder doel
zonder genade
vruchtbaar, desolaat en onzeker tegelijk

bekneld zijn tussen vage signalen geursporen gps
voelbaar de blikken van de steenbokken moeflons
het lege bed. nog steeds het lege bed

een monsterlijke rust wanneer je dieper daalt
de arborella vissen kapselen je in
met hun zachte koele vinnen