shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Jirke Poetijn
op 3 juni 2019
Deel dit verhaal

Wachten

Ik moet nog even wachten. Geduld hebben. Ik heb de tijd, zeiden ze. En pillen.

Ik wil geen pillen en ik wil niet op een wachtlijst. Het gaat prima met me.

Ze hebben gezegd dat ze zich zorgen om me maken, maar ik heb al weken niets meer van ze gehoord. Soms zag ik een van hen door een kier tussen de gordijnen. Ze houden me in de gaten. Iemand vertelde me dat ze het huis aan de overkant willen kopen.

Vanaf het moment dat mijn buurman door mijn tuin begon te lopen, heb ik de gordijnen helemaal gesloten.

Ze hebben me gezegd dat ik hulp nodig heb. Dat ik invulling moet geven aan mijn leven. Ik maak tekeningen, mijn huis ligt vol tekeningen, maar ze willen dat ik werk voor een baas. Dat ik mijn eigen geld verdien. Ze zeiden dat ze geloven dat ik daar meer zelfrespect door krijg. Ik wil niet meedraaien in ons economisch systeem, het is gevaarlijk.

Ik heb ze eens gevraagd hoe ze me hebben gevonden.
‘Iemand maakte zich zorgen over je,’ zeiden ze. ‘Diegene heeft ons gebeld.’
Ze konden me niet vertellen wie gebeld had, het was een ongeloofwaardig verhaal.

Ze denken dat ik eenzaam ben. Toen ik vertelde dat dat niet klopt, stelden ze veel vragen. Ik heb daar geen antwoord op gegeven, ze hoeven niet alles te weten.

Als ik op bed lig, hoor ik muizen ritselen. Ze laten zich niet aan me zien en als ik geluid maak, zijn ze een paar minuten stil. Ik probeer zo zacht mogelijk te leven om de muizen niet af te schrikken. Soms leg ik wat te eten voor ze neer. Ik ben niet de enige die soms bang is. Ik ben niet alleen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
The Vengabus is coming
Volgende verhaal
D-Day

Over de auteur

Avatar foto
Jirke Poetijn

Jirke Poetijn schrijft proza en poëzie, onder andere op hun blog.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Jirke Poetijn
23 juni

Schraal

3 Minutes Read
Avatar foto door Jirke Poetijn
12 mei

De ex (derde anekdote)

3 Minutes Read
Avatar foto door Jirke Poetijn
10 maart

De ex (tweede anekdote)

5 Minutes Read