tok
tok
tok
tok
je weet niet hoe een bosbrand ruikt, of hoe een overstroming voelt, weet niet hoe je meegenomen wordt – en je ruikt de brandjes, bonfires, in de engelse veldjes, een vakantie – maar je herkent de signalen van een apocalyps
je weet niet hoe een kernramp klinkt maar je kunt je er iets bij voorstellen: klassieke, dromerige pianomuziek óf een microfoon die voor een versterker wordt gehouden en zo hard rondzingt dat het geluid niet stopt, nooit meer stopt, voor altijd doorgaat, doorgaat, de klok
tok
tok
tok
tok
staat nu op twee voor twaalf, je draait de thermostaat steeds verder omlaag je eet geen vlees meer je doucht steeds kouder je fietst steeds vaker naar je werk je eet geen vis meer je poetst je tanden onder de douche je fietst naar je vrienden je eet geen dierlijke producten meer je doet de afwas onder de douche maar het wordt met dat koude water maar niet schoon je fietst naar je familie die in engeland woont je eet eigenlijk niets meer je kookt pasta onder de douche je fietst je fietst je fietst
tok
tok
tok
tok
okay, honderd seconden om precies te zijn, tok, al is het natuurlijk vooral symbolisch, ook zo’n klok, tok, die tik tok tik tok langzaam smelt terwijl in india de vogels uit de lucht vallen
tok
tok
tok
tok