shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Bart Smout
op 16 maart 2018
Deel dit verhaal

Verstoppertje

1

Dit is hoe het gaat.

2

De Russen verhuizen naar London en worden daar vermoord door andere Russen. Maar als je met de vinger wijst en zegt: ‘Jullie waren het!’, dan wijst de vinger naar een lege plaats. ‘Wij waren er niet,’ hoor je dan, ‘wij zijn er nooit geweest.’

3

Neem nu de Krim, of Syrië. De doden zijn er, de wapens zijn er, de ruïnes zijn er. Maar de Russen? Ze zijn er niet, ze zijn er nooit geweest.

4

Geritsel in de gang. Je vraagt: ‘Wie is daar?’ En een stem antwoordt: ‘Niemand.’ Als je gaat kijken, is de gang inderdaad leeg, maar vijf seconden later wordt er gevraagd waar de kapstok staat.

5

De gewone Rus zit voor de televisie en lacht: ‘We waren er wel, we zijn er altijd geweest.’ Ondertussen doet de wodka zijn werk, zorgt ervoor dat het lichaam langzaam verdwijnt, dat alle sporen van een leven oplossen in het niets.

6

Vroeger, tijdens verstoppertje spelen, zat ik gebukt achter een muurtje. Ik hoopte dat ik niet gevonden zou worden, maar ik hoopte ook dat ik niet ongezien zou blijven. Goede herinneringen, de tijd vloog, de spanning was om te snijden. De Russen weten zichzelf goed bezig te houden. Geef ze eens ongelijk. Het leven duurt ook veel te lang tegenwoordig.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Koude grond
Volgende verhaal
Bullet

Over de auteur

Avatar foto
Bart Smout

Bart Smout (1983) is schrijver, publicist en redacteur. Hij publiceerde de roman Lege Lijnen en de gedichtenbundel Blijkbaar wordt het toch erger als je er niets aan doet. Gedichten en korte verhalen van zijn hand verschenen in onder andere Hard/Hoofd, De Optimist, Strak! en Passionate. Momenteel werkt Smout aan een novelle in samenwerking met literaire organisatie Tilt en uitgeverij De Geus.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Bart Smout
17 januari

De lucht kleurde prachtig rood, we kregen veel likes

1 Minute Read
Avatar foto door Bart Smout
15 november

Uw versgedraaide drol is klaar

59 Seconds Read
Avatar foto door Bart Smout
13 september

Alleen de auto’s blijven dobberen

52 Seconds Read