shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Stefan Popa
op 10 mei 2016
Deel dit verhaal

Van Terneuzen naar Pamplona

Dus, ik en mijn vriend wandelen een beetje door de stad. Kom ik hier vaker, vraagt hij. Alsof hij dat niet weet. Natuurlijk kom ik hier nooit. Hij trouwens ook niet. Wij zijn beide werkzaam op de velden. Tussendoor een beetje loeren naar de onbereikbare vrouwtjes. Wat eten, wat loeien, gewoon, de dagelijkse dingen. Op een dag hadden we er genoeg van – die dag is vandaag. Ik wilde eropuit, de wereld zien, of anders Spanje.

En nu lopen we door Terneuzen te grasduinen. Ook leuk. Het ruikt hier naar mosselen. Van alle Nederlandse steden ligt Terneuzen het dichtst bij Spanje, dat is bekend. Mijn vriend staat een strook met madeliefjes te vertrappen. Hij doet alsof hij thuis is en zeikt stevig van zich af. Hij loopt altijd zo parmantig, maar ondertussen.
De mensen wijzen, ja, ik geef ze geen ongelijk. Ik loop op hen af om mij te excuseren voor het gedrag van mijn vriend, nou ja: collega. De mensen willen er niets van weten. Ze hollen van mij vandaan. Zo doen ze het in Spanje ook, heb ik mij laten vertellen, hoewel het wegrennen daar iets grootser wordt opgezet.

Intussen laat mijn collega zich van alle kanten filmen. Hoe typisch. Een man stapt uit een Volkswagen. Hij draagt een zwart outfit met fluorescerende stroken. Zo lelijk als het uitshirt van een willekeurig voetbalclubje. Hij roept iets naar mij. Ik versta geen mensentaal. Hij trekt zijn pistool en begint als vieze Harry op mij te schieten. Het doet mij weinig. Muggenprikjes. Ik ben een stier, kop op, ik zwiep met mijn staart en dat is dat.

Ik roep dat ik ga.

Waarheen, wil mijn collega weten.

Naar het zuiden, naar Pamplona, waar stieren vrij zijn, al is het voor even.

Mijn collega schijt op het asfalt en zwaait mij uit met zijn pluimstaart.




Vorige verhaal
Meivakantie
Volgende verhaal
De targets van de inspecteur

Over de auteur

Stefan Popa

Stefan Popa (1989) is auteur en journalist en woont en werkt in Baarn. Hij debuteerde met de roman Verdwenen grenzen, waarvoor hij lof ontving van Vrij Nederland en dat werd getipt in De wereld draait door. In september 2015 verscheen zijn tweede roman, A27. Zijn derde roman is De verovering van Vlaanderen, een komedie om te lachen. Of de oleander de winter overleeft, zijn laatste roman, is net uit.

Ook van deze auteur

door Stefan Popa
10 januari

Lang leve Friesland-land!

3 Minutes Read
door Stefan Popa
08 juni

Rust in weelde

3 Minute Read
door Stefan Popa
19 januari

De laatste dag

2 Minutes Read