shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Gijsje
op 27 september 2018
Deel dit verhaal

Van gisteren zijn

Iedereen hier heeft zijn taak. In de keuken strijken we de gewaden, waar andere vrouwen ze wassen. De kapjes worden gesteven met suikerwater. Op de binnenplaats worden de vrouwen geschoren. De haren worden hergebruikt. Gisteravond droeg hij voor het eerst een klein pruikje van menselijk haar. Ik zag het toen hij mijn rok omhoog schoof.

Op de campus was het al iedere avond feest in het jongenshuis. Daar ging je heen. Daar was alcohol. In de achterkamer werden ware cocktails gemaakt en dan bedoel ik flink vermengd; een hand op een mond, een treintje van jongens.

In het huis op de heuvel wordt het vanzelf ochtend zodat je kan zeggen dat je nog van gisteren bent. Nu heb ik nog een credit card en een bankrekening. Ik mag kiezen uit drie biertjes op een feest, een nieuwe jurk of dat tweedehands boek. Ik loop in en uit, van binnen naar buiten om te roken. Een vrijstaand huis met veranda’s rondom, alle ramen open. Overal hoor je de muziek van binnen komen.

That’s me in the corner
That’s me in the spotlight
Losing my religion


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Oneindig niets
Volgende verhaal
TREIN, MIJN

Over de auteur

Avatar foto
Gijsje

Gijsje Kooter schrijft toneel, korte verhalen en alles daar tussenin. Op de drempel van de eerste lockdown, die inmiddels een eeuwigheid ver weg lijkt, was zij mede-oprichter van Papieren Helden, fictief magazine met verhalen voor nu, want fictie kan de wereld redden.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Gijsje
10 juli

met wie je welke weg bewandelt

2 Minute Read
Avatar foto door Gijsje
19 juni

De wereld is een maquette

3 Minute Read
Avatar foto door Gijsje
08 mei

dood begraven jarig

3 Minute Read