“Vanaf dit jaar krijgt iedere burger informatie opgestuurd over hoe die zich voelt over belangrijke onderwerpen,” vertelde de nieuwslezer op het acht-uur-journaal. “Er zijn speciale commissies per onderwerp die het gevoel van de week bepalen en het wordt verpakt in een handig overzicht per huishouden.”
Sindsdien openen we iedere week onze mailbox voor het nieuwe rapport. “U bent deze week iets minder enthousiast over avocado’s, maar wortels zijn daarentegen in uw achting gestegen!” staat er bovenaan de pagina. Ze beginnen altijd met de lichte dingen, dat weten we wel, maar het geeft ons toch een goed gevoel. Oranje boven groen, misschien moeten we de kleuren van onze muren ook aanpassen, even kijken wat volgende week met ons doet.
Na de groente komt de literatuur en de kunst van deze week, een handige, beknopte uitleg over wat de bedoeling is van nieuwe werken en welk gevoel dat bij ons hoort op te roepen. Zo maakt een nieuw schilderij ons bezorgd, een nieuw boek ons blij en een beeld in de openbare ruimte veroorzaakt precies de verbinding waar de kunstenaar op hoopt.
Daarna komt het weer. “U voelt zich vandaag warmer dan het is.” We knikken instemmend, we dachten al zoiets vanochtend toen we in onze tanktop en korte broek naar buiten keken. “Zie je wel, er is niets aan de hand,” vertellen we elkaar. “In werkelijkheid is het niet zo warm. Het is alleen maar ons gevoel.”
We voelen ook een crisis. Het is niet geheel duidelijk welke crisis, maar we voelen hem, dat is ons namelijk verteld. Gelukkig worden er ook al oplossingen gezocht, door de mensen die daar verstand van hebben. Hoe we ons daarover voelen, wordt ons volgende week verteld.