Hij belt aan maar er komt niemand naar de deur. Door de luxaflex ziet hij op de salontafel een bord staan met daarop een half opgegeten boterham, daarnaast een kop en schotel. De televisie staat aan; Obama houdt een toespraak voor applaudisserende mensen.
De laatste keer dat hij haar zag was een paar weken geleden tijdens de verjaardag van zijn oma. Een tuinfeest met een koud buffet; zalm, roerei, asperges, zelfgemaakte tartaar. Ze vertelde toen aan iedereen dat ze na het douchen gevallen was en haar hoofd had gestoten. Sindsdien zag ze ‘s ochtends dubbel en had ze last van bliksemschichten in haar hoofd. Ze dronk witte wijn en schuifelde voorzichtig door de tuin.
Hij kent alleen haar voornaam, dat ze weduwe is en al dertig jaar in het huis tegenover zijn oma woont. Ze komt al jaren over de vloer, vaak ook als hij er is. Ze stelt iedere keer dezelfde vragen aan hem, over school, zijn vriendin, de gezondheid – heeft het de laatste tijd steeds vaker over het pas geopende asielzoekerscentrum aan de rand van het dorp. Ze zegt altijd dat ze niet bang is.
Voordat hij naar haar huis liep, keek zijn oma het journaal en was hij aan het werk. In een half uur werd er vier keer gebeld door hetzelfde nummer. Hij hoorde alleen een zachte ruis, soms een vreemde tik. Zijn oma zei: “Ga even aan de overkant kijken wat er aan de hand is.”
Hij belt weer bij haar aan en klopt daarna op het raam – hoort hoe iemand in de verte een vuilnisbak aan de weg zet, geluid van wielen op een grindpad. Dan legt hij zijn hand op de klink en opent de deur. In het huis ruikt het naar een vuilniszak met vergeten winterkleren. Hij roept vragend haar naam maar het blijft stil. Op de televisie ziet hij hoe een weerman voor een landkaart staat en druk met zijn armen heen en weer beweegt. Weer haar naam en weer de stilte. Hoe vaker hij haar naam uitspreekt, hoe vreemder deze klinkt. Alsof het geen naam meer is maar een betekenisloze combinatie van verschillende klanken.
Langzaam loopt hij verder door het onbekende huis, ziet op het tapijt een telefoontoestel liggen. Dan roept hij voor de laatste keer haar naam.
