shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Max Hermens
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anna van der Kruis
op 6 november 2020
Deel dit verhaal

Tellen

Slapen werd steeds moeilijker. De dagen liepen in elkaar over, dat deden ze altijd natuurlijk, maar nu kon ze ze niet meer uit elkaar houden. Ze kon haar eigen gedachten steeds moeilijker van die van anderen onderscheiden.

Af en toe was er een moment dat de klok versprongen leek. Dan moest ze even weggevallen zijn. In een halfslaap. Of ze miste een deel van de podcast die ze had aangezet. Ik slaap nog, dus, zei ze tegen zichzelf. Niks aan de hand.

Weet je wat je moet doen, had een vriendin gezegd, als het allemaal niet lukt? Geen schermen voor het slapengaan, thee, mediteren, dingen in dozen. Die dingen had ze inderdaad geprobeerd. Je moet tellen, gewoon, zo lang als nodig.

Duizend-zevenhonderdtweeënzeventig. Duizend-zevenhonderddrieënzeventig. Duizend-zevenhonderdvierenzeventig. Duizend-zevenhonderdvijfenzeventig…


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Jeff
Volgende verhaal
Je hebt al zoveel zien mislukken

Over de auteur

Anna van der Kruis

Anna schrijft. Intiem, filosofisch en precies. Anna van der Kruis groeide op buiten de bebouwde kom van Heeze (NB). Haar moeder was doktersassistente, haar vader grafisch vormgever en fotograaf. Naast theater schrijft Anna onder andere kort proza. Het liefst op basis van interviews. Ze zoomt graag in op hedendaagse symbolen, zoals smartphones en sashimi. Maar uiteindelijk gaan haar verhalen over universele thema’s: vriendschap, afscheid, eenzaamheid. Of, in de woorden van collega schrijver en goede vriend Dirk van Pelt “Jij schrijft gewoon foto’s.”

Ook van deze auteur

door Anna van der Kruis
05 mei

Geen weken maar maanden

4 Minutes Read
door Anna van der Kruis
14 april

Een boek, een schilderij en een voorstelling (week 7)

4 Minute Read
door Anna van der Kruis
25 maart

Week vier

3 Minute Read