Iedereen zegt hetzelfde tegen haar. Niet letterlijk natuurlijk, want ze formuleren het steeds net iets anders: Hun zinnen beginnen met ‘Ik begrijp dat je je rot voelt, Claudia’, ‘Het is echt vervelend voor je’ of ‘Ik snap dat het pijnlijk is’, gevolgd door ‘maar’ en iets wat opbeurend moet klinken, maar neerkomt op: Stel je niet zo aan.
Het is inderdaad niet de eerste keer dat iemand het onverwacht heeft uitgemaakt met haar en waarschijnlijk ook niet de laatste, maar deze keer voelt het echt anders. Het kwam zo plotseling, zoals een aardverschuiving in haar leven, probeerde ze uit te leggen tijdens de lunch in de kantine. ‘Mijn hele wereld stortte in. Ik voelde het, letterlijk.’ Met schuddende handgebaren probeerde ze haar punt te maken, maar de blikken van haar collega’s zeiden slechts: Stel je niet zo aan.
‘Ik voel het nog steeds, en jullie voelen het ook,’ probeerde ze nog en ze vroeg hen om hun handen op de kantinetafel te leggen die overduidelijk trilde, waarop haar collega’s elkaar veelbetekenende blikken toewierpen en sommigen met hun ogen rolden.
Later ving Claudia een gesprek op bij de koffieautomaat. ‘Overgevoelige dramaqueen,’ hoorde ze één van hen fluisteren. Met opgeheven hoofd en rechte rug liep ze terug naar haar kantoor waar ze achter haar computer ging zitten en besloot een seismograaf te bestellen. Ze schrok van de prijs, maar gelukkig had de webshop een niet-tevreden-geld-terug-garantie.
Claudia opent de gigantische doos. Ze voelt zich een echte wetenschapper als ze een uur later de stekker in het stopcontact duwt en de naald van het apparaat meteen op de papierrol begint te tekenen. Ze houdt haar adem in.
Ze. Had. Gelijk. Het staat hier op het rolletje. Ze pakt haar telefoon en maakt een korte video van de naald die de trillingen optekent. Ze deelt hem meteen in de appgroep van haar afdeling en kijkt naar het apparaat dat onverstoorbaar doorgaat. Ze had gelijk. Haar telefoon blijft stil, maar haar lichaam beeft. Ze is niet gek, haar wereld ís ingestort, en de hele planeet beeft nog na. Ze probeert rustig te ademen, ze kijkt hoe de naald flink tekeer gaat en een schokkerige op- en neergaande lijn op de roterende trommel tekent. Stel je niet zo aan, wil ze tegen het apparaat zeggen.
