shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Gijsje Kooter
op 11 december 2019
Deel dit verhaal

steen papier schaar

Hij zat haar te dicht op de huid waardoor hij haar niet meer echt kon zien. Hij zag dat haar huid vochtig was. Als hij zijn oor tegen haar buik legde, hoorde hij verwarring. Hij greep haar angst beet.
Je kunt schreeuwen, zei hij, hard praten maar dan versta ik je niet beter. Je kunt ratelen, maar door de veelheid aan woorden, nemen mijn hersens die juist langzamer op. Ik heb tijd nodig om tot het beeld te komen dat jij mij laat zien, zei hij. Je moet de tijd nemen. Het gaat niet sneller, eerder trager als je de tijd niet neemt. We blijven zo in cirkels draaien.
Hij zei nog veel meer. En het leek of ze luisterde. Hij zei dat ze een poging moest doen zijn taal te kennen. Dat als ze met hem om wilde gaan, ze toch echt in hem moest investeren.
Ze riep de crisis over zichzelf uit en vroeg of hij wel eens op een ander continent had rondgelopen.
Heb jij wel eens op een ander continent rondgelopen?
Het woord continent verstond hij niet.
Dat je een nieuw leven bent begonnen, dat je eigenlijk seriemoordenaar was.
Seriemoordenaar ontging hem.
Zij dacht na over de seriemoordenaar die ergens anders opnieuw begint en wat dat dan betekent.
Jij hebt invloed op mij, zei hij. Je kunt niet zomaar even bij mij aanschuiven, mijn leven binnenwandelen en kijken of het klikt of zoiets en dan weer doorgaan alsof ik je nooit ontmoet heb. Ik heb je ontmoet. Ik ken je nu. Je nabijheid vooral. Ik ruik je.
Hij zei ook nog: ik ben best goed in dingen, maar je moet het wel kunnen zien. Niet zeggen: het moet rond zijn als het vierkant is. En hij zei dat iedereen zijn eigen Moskou had maar daar begreep niemand wat van. Dat was echt te filosofisch en te hoog gegrepen.
Vertel me over je crisis en ze zei dat haar voorvaderen hun magische krachten hadden achtergelaten waardoor ze in het nieuwe land zwak waren. Hij vroeg of ze een spelletje zouden doen. En dat deden ze.

steen papier schaar
steen papier schaar (het ging een tijdje goed)
steen papier hamburger
steen papier van die roze glacé koeken, je weet wel
steen papier waterval (ik win want die sleurt alles mee)
steen papier kettingzaag (ik win want die zaagt alles door. Ook steen? Ook steen. Dat is echt zo’n grote zaag, die gaat echt door alles heen. Die zaagt zo alles aan flarden gewoon)


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Op het dak
Volgende verhaal
Angst is een onderzeeër

Over de auteur

Avatar foto
Gijsje Kooter

Gijsje Kooter schrijft toneel, korte verhalen en alles daar tussenin of daarbuiten, ver daarbuiten. Op de drempel van de eerste lockdown, die inmiddels een eeuwigheid ver weg lijkt, was zij mede-oprichter van Papieren Helden, fictief magazine met verhalen voor nu, want fictie kan de wereld redden.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Gijsje Kooter
10 juli

met wie je welke weg bewandelt

2 Minute Read
Avatar foto door Gijsje Kooter
19 juni

De wereld is een maquette

3 Minute Read
Avatar foto door Gijsje Kooter
08 mei

dood begraven jarig

3 Minute Read