shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Sylvia Hubers
op 12 juli 2018
Deel dit verhaal

Spaart water

Mijn moeder spaart water. Al het spoelwater, afwaswater, handenwaswater gaat in een teil, in een emmer, op de tuin. Ik heb geen tuin. En ik verspil water. Daardoor kom ik in gewetensnood. Gisteren ben ik met een emmer spoelwater naar een buurvrouw gelopen met de vraag of het over haar planten mocht. Het mocht, maar haar gezicht sprak boekdelen. Ik wil niet de malloot van de straat worden die bij alle buren met een emmertje water aanbelt. Dus spoel ik het mooie schone schaarse spul maar weer weg. Als er op een dag niets meer uit de kraan kan komen – mede door mijn toedoen – zal ik me realiseren hoe rijk ik altijd ben geweest. Aan water. Puissant rijk, het kwam altijd trouw tevoorschijn. Schoon, helder, lekker, hygiënisch, in overvloed. Ik voel me nu al schuldig tegenover mijn moeder, die op die dag ook vergeefs de kraan zal opendraaien. Aan haar heeft het niet gelegen. Zij kan rustig gaan slapen, met een zuiver geweten. Haar dorst, haar bestofte voeten, groezelige handen en vuile oksels zullen anders voelen dan die van mij.




Vorige verhaal
Periferie
Volgende verhaal
Landschapspijn

Over de auteur

Avatar foto
Sylvia Hubers

Sylvia Hubers schrijft gedichten, prozagedichten en kort absurdistisch proza. Ze publiceerde zes dichtbundels en onlangs verscheen bij Prometheus haar eerste bundel microproza Hier moet ik ingrijpen. Ze leest geregeld voor en maakt deel uit van De Vorlesebühne, een groep schrijvers die kort vreemd proza op het podium brengt.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sylvia Hubers
11 oktober

Het water kwam

1 Minute Read
Avatar foto door Sylvia Hubers
13 september

Sssst…

2 Minute Read
Avatar foto door Sylvia Hubers
10 juli

Gemist worden

2 Minute Read