shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Manik Sarkar
op 13 juli 2021
Deel dit verhaal

“Sorry”

Centimetertje zand op de bodem. Schatkistje van playmobil voor de sfeer.

Vijf rondjes per minuut, driehonderd per uur. De wereld vervormd door het bolle glas. Driehonderd keer per uur zwem je langs je potje voer. Hoeveel je daarvan krijgt? Om de dag een halve theelepel.

Nogal wiedes dat je honger hebt.

En dan komt onverwacht de grote dag. Het is tijd, zeggen ze. Met kom en al word je opgetild, op de passagiersstoel gezet, autogordeltje eromheen, ritje naar het meer. Ze laten je vrij. Mijn god, zoveel eten. Overal eten. Blauwalgen, roodwieren, bronmossen. Je vreet je vol. Groeit in alle richtingen.

En dan… komen ze terug. Ze wijzen op de kom. Gebaren dat je terug moet.

Denken ze nou echt dat dat nog past?


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Het schoolgebouw
Volgende verhaal
Het w-woord

Over de auteur

Avatar foto
Manik Sarkar

Manik Sarkar (1973) is van beroep vertaler. Hij is opgegroeid in een dorpje bij Groningen, is vader van een tweeling en schrijft het liefst over zonderlingen. Zijn debuutroman Ossenkop is in 2024 verschenen bij uitgeverij Hollands Diep.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Manik Sarkar
28 mei

Mop

3 Minutes Read
Avatar foto door Manik Sarkar
21 mei

Het cadeau

3 Minutes Read
Avatar foto door Manik Sarkar
16 april

Schuilwerk

3 Minute Read