Vroeger woonde ik bij moeder in. Ik was zo’n man alleen. Huisvrouwen schudden haast onzichtbaar hun hoofd bij de kassa van de SRV-wagen. Het valt toch allemaal niet mee, zeiden ze. Niemand die een beetje voor hem zorgt en de jaren gaan voorbij.
Eerst was er woningnood, toen ging vader dood en daarna durfde ik niet meer alleen opnieuw te beginnen. Het bord eten op schoot in het flatje in een buitenwijk, schrikte me af. Ik had de zolder voor mezelf maar af en toe kwam moeder de was in de centrifuge stoppen. ‘Ik ben zo weer weg!’ riep ze. Dat ding had een poosje in de bijkeuken gestaan, maar daar blokkeerde hij de deur. Moeder zei het steeds, dat hij de deur blokkeerde. Toen heb ik hem maar weer terug gezet.
Ik verlangde naar zo’n slaapkamer met een trouwfoto naast het bed en mijn stropdassen naast haar jurken in de kast. Een ring om mijn vinger waar de vrouwtjes uit het dorp verderop een korte blik op zouden werpen. Ik zou in hun achting stijgen. Onbereikbaar maakt gewild.
Ik verruilde mijn corduroy broek voor een jeans. Hoefde moeder er geen applicatie meer op te zetten. Ik werd een man/vrouw/het. Ik begon zelfhulpboeken te lezen en leefde in het nu. De tegenwoordige tijd is my middle name, weet je. Ik ben niet op zoek want wie zoekt, zal niet vinden. Ik leef om los te laten. Dan komt het pas naar je toe. Daar praat ik over op feestjes, want ik gun iedereen mijn unieke kijk op de dingen. Er is de sportschool. Er zijn de maaltijdsalades. De tinder-dates. De honderd gescheiden vrienden met co-ouderschappen of tweede gebroed. De zolder is de stad geworden. Ik bezit haar straten, haar parken, haar cafés. De stellen en gezinnen zijn naar de buitenwijk verbannen. Heel Nederland wordt een buitenwijk. Dat vertel ik ook op feestjes. Ik maak mij geen zorgen. Dat besmet je aura als het ware, en dan wil niemand je meer. Mijn eieren blijven eeuwig goed, mijn hoop is onverminderd, tijd is een te manipuleren vriend. Ik sla hem op de schouder, spuit fillers en kleur mijn haar. Ik mis niets en kan alles. Mijn aantal stijgt. Mijn categorie is leidend bij Netflix, mijn honger is zoet.
