Nee, maar weet u, onze Dirk praat bijvoorbeeld met schapen. O, en hij heeft een keer een kleuter op een camping met een baksteen een gat in z’n kop geslagen. Maar toen was hij zelf ook pas vier hoor. En het was ook wel een beetje een kutkleuter… Niet echt verzachtende omstandigheden, natuurlijk, maar- Hm? O, als hij het even niet ziet zitten. Dan fietst hij de stad uit en dan gaat hij aan de rand van het weiland zo’n schaap staan te wenken. Daar gaat hij dan zo een half uur zijn hart tegen uitstorten. Goed, dat vinden wij dus zorgelijk. Ik bedoel, dat schaap reageert op alles met ‘bèh’, toch? Ja, dat kan je zo’n schaap niet kwalijk nemen, maar ‘bèh’ is natuurlijk een tip van lik-me-vestje. Dan denk ik, ga lekker progressie boeken bij een psycholoog en val die beesten niet lastig. Toch?
Wat hij ook doet – en dit vinden we eigenlijk nog zorgelijker – is regelmatig naar de brug boven knooppunt Lunetten wandelen om daar naar de avondspits te kijken. Dan ziet hij al dat verkeer en zoekt hij naar de verhouding tussen hem en de mensen in die langs zoevende auto’s. Hij is daarbij al een keer in contact gekomen met een van jullie collega’s. Een agente op een mountainbike. Ze zei dat ze een melding had gekregen van een verdachte man op een brug boven de snelweg en toen zei onze Dirk ‘ja, dat ben ik.’ Ik bedoel, dat zijn toch signalen? Dat is toch iemand die vraagt om…
O, en in de supermarkt? Het moet sowieso allemaal in even aantallen. Behalve het getal één, dan. Hij kan gerust één broodje bapao in zijn mandje leggen, maar niet drie. Want dan worden het er vier. En als hij de broodjes bapao niet kan vinden, dan durft hij niet aan een medewerker te vragen waar ze liggen, maar tegelijkertijd wil hij wel weer dolgraag in de rij voor die kassajufrouw die ‘fijne dag, nog’ kan zeggen, terwijl ze eigenlijk ‘krijg kanker in je hart’ bedoelt. Ik bedoel, dat is vreemd? Toch? Of zijn wij nou gek?
En dan die vrienden van hem! Ja, ik weet wel dat wij daar als ouders niet verantwoordelijk voor zijn, maar nu we hier toch zitten…toch? Voorkomen is beter dan… Nou ja, voorkomen is gewoon beter. Punt. Als je de kans krijgt om dingen te voorkomen, moet je die altijd met beide handen aangrijpen. Want je weet niet wat er gaat gebeuren. Hè? Ik bedoel, die hele toekomst dat is één en al giswerk. Of althans, voor nu wel. Maar voor je het weet is er met de kennis van dan sprake van een patroon en dan willen wij niet van die ouders zijn die-
Nou ja. Wat we eigenlijk willen zeggen: onze zoon is raar. Net als iedereen. Jullie zijn bij dezen gewaarschuwd. Voor wat dan ook.
