shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Dirk van Pelt
op 21 februari 2017
Deel dit verhaal

Signalen


Nee, maar weet u, onze Dirk praat bijvoorbeeld met schapen. O, en hij heeft een keer een kleuter op een camping met een baksteen een gat in z’n kop geslagen. Maar toen was hij zelf ook pas vier hoor. En het was ook wel een beetje een kutkleuter… Niet echt verzachtende omstandigheden, natuurlijk, maar- Hm? O, als hij het even niet ziet zitten. Dan fietst hij de stad uit en dan gaat hij aan de rand van het weiland zo’n schaap staan te wenken. Daar gaat hij dan zo een half uur zijn hart tegen uitstorten. Goed, dat vinden wij dus zorgelijk. Ik bedoel, dat schaap reageert op alles met ‘bèh’, toch? Ja, dat kan je zo’n schaap niet kwalijk nemen, maar ‘bèh’ is natuurlijk een tip van lik-me-vestje. Dan denk ik, ga lekker progressie boeken bij een psycholoog en val die beesten niet lastig. Toch?

Wat hij ook doet – en dit vinden we eigenlijk nog zorgelijker – is regelmatig naar de brug boven knooppunt Lunetten wandelen om daar naar de avondspits te kijken. Dan ziet hij al dat verkeer en zoekt hij naar de verhouding tussen hem en de mensen in die langs zoevende auto’s. Hij is daarbij al een keer in contact gekomen met een van jullie collega’s. Een agente op een mountainbike. Ze zei dat ze een melding had gekregen van een verdachte man op een brug boven de snelweg en toen zei onze Dirk ‘ja, dat ben ik.’ Ik bedoel, dat zijn toch signalen? Dat is toch iemand die vraagt om…

O, en in de supermarkt? Het moet sowieso allemaal in even aantallen. Behalve het getal één, dan. Hij kan gerust één broodje bapao in zijn mandje leggen, maar niet drie. Want dan worden het er vier. En als hij de broodjes bapao niet kan vinden, dan durft hij niet aan een medewerker te vragen waar ze liggen, maar tegelijkertijd wil hij wel weer dolgraag in de rij voor die kassajufrouw die ‘fijne dag, nog’ kan zeggen, terwijl ze eigenlijk ‘krijg kanker in je hart’ bedoelt. Ik bedoel, dat is vreemd? Toch? Of zijn wij nou gek?

En dan die vrienden van hem! Ja, ik weet wel dat wij daar als ouders niet verantwoordelijk voor zijn, maar nu we hier toch zitten…toch? Voorkomen is beter dan… Nou ja, voorkomen is gewoon beter. Punt. Als je de kans krijgt om dingen te voorkomen, moet je die altijd met beide handen aangrijpen. Want je weet niet wat er gaat gebeuren. Hè? Ik bedoel, die hele toekomst dat is één en al giswerk. Of althans, voor nu wel. Maar voor je het weet is er met de kennis van dan sprake van een patroon en dan willen wij niet van die ouders zijn die-

Nou ja. Wat we eigenlijk willen zeggen: onze zoon is raar. Net als iedereen. Jullie zijn bij dezen gewaarschuwd. Voor wat dan ook.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Dick Bruna
Volgende verhaal
Gits Zwart

Over de auteur

Dirk van Pelt

Dirk van Pelt (1978) schrijft scenario's voor tv, radio en theater. Hij houdt ervan om in zijn verhalen op een soort onnavolgbare manier allemaal verbanden te leggen tussen superinteressante thema's die op het oog niks met elkaar te maken hebben, zodat je als lezer denkt: tjee. Hij heeft nog nooit iets gewonnen.

Ook van deze auteur

door Dirk van Pelt
18 juni

Afslag

2 Minute Read
door Dirk van Pelt
07 mei

Het bedrijf werkt aan een oplossing

4 Minute Read
door Dirk van Pelt
12 februari

Wrak

4 Minute Read