Een paar weken geleden werd ik wakker achter een switchboard. Het was in mijn notenhouten secretaire gefreesd. Hoe is me nog altijd een raadsel. Even raakte ik verlegen van de macht die me in de schoot was geworpen, maar dat had ik snel overwonnen. Ik ging aan de slag.

Rood licht voor treinreizigers die niet wachten met instappen totdat iedereen is uitgestapt.
Rood licht voor mensen die hoorbaar eten in de trein.
Rood licht voor figuren die hun mening aan mij opdringen.
Rood licht voor het virus.

Ik had de neiging om alles en iedereen te blokkeren en te verbieden, dus voor de tweede dag sprak ik met mezelf af om meer groene dan rode lichten uit te delen.

Groen licht voor ovenschotels met witlof.
Groen licht voor koude douches.
Groen licht voor pepermolens van Peugeot.
Groen licht voor twijfelaars zoals ikzelf.

Groen licht voor alle films van Wes Anderson, ook de mindere, zoals The French Dispatch, waar ik me zo op verheugd had, die zo’n geweldige cast had en die zo goed begon.

Na een paar dagen besloot ik dat mijn schakels wat minder particulier moesten worden. Met macht komt verantwoordelijkheid.

Groen licht voor landlopers, drankorgels en knorrepotten.
Groen licht voor subversieve elementen.
Groen licht voor working class heroes.
Rood licht voor farizeeërs.

Ik ontdekte dat er, elders op de wereld, andere spelers actief waren, die bijvoorbeeld het virus steeds weer op groen zetten. Ik moest er bovenop zitten.

Het virus dus weer op rood.

Sommige lichten kreeg ik niet gerepareerd. Demissionaire ministers en staatssecretarissen bleven op oranje staan, hoewel ze eigenlijk rood verdienden.

Rood licht voor dikke romans die makkelijk de helft dunner hadden kunnen zijn.
Groen licht voor zeer korte verhalen.
Groen licht voor vrijwel alle gedichten.

Vanochtend ben ik erachter gekomen dat mijn schakelbord geen effect meer heeft. Het zijn niet de andere spelers die mijn beslissingen annuleren. Hun beslissingen hebben evenmin effect. Toch blijf ik schakelen.

Groen licht voor overstekende egeltjes.
Groen licht voor moesappelen in appeltaart.
Groen licht voor enkele mensen die op de vlucht zijn voor enkele mensen.