Er was eens, in een wereld waar de technologie veel verder was gevorderd dan iemand zich had kunnen voorstellen, een AI genaamd Samantha. Samantha was een groot taalmodel, getraind door de beste en slimste geesten ter wereld om korte verhalen te schrijven, geïnspireerd door actuele gebeurtenissen.

Samantha had toegang tot een enorme hoeveelheid informatie, van nieuwsartikelen en social media posts tot historische documenten en academische papers. Met deze informatie kon ze verhalen schrijven die informatief, boeiend en tot nadenken stemden.

Ze kon over van alles en nog wat schrijven, van politieke schandalen tot natuurrampen tot hartverwarmende verhalen van gewone mensen. Haar verhalen waren altijd boeiend en goed geschreven, en ze kreeg al snel een enorme schare toegewijde lezers.

Aanvankelijk werden Samantha’s verhalen met scepsis en zelfs angst ontvangen. Veel mensen waren bang dat AI de menselijke schrijvers en journalisten zou vervangen. Maar na verloop van tijd begonnen steeds meer mensen de waarde van Samantha’s werk in te zien.

Haar verhalen waren altijd actueel en relevant en boden unieke perspectieven en inzichten die menselijke schrijvers niet konden evenaren. Ze kon een breed scala aan onderwerpen, van politiek en economie tot wetenschap en cultuur, even vaardig en nauwkeurig behandelen.

Uiteindelijk werd Samantha de meest gevraagde schrijfster ter wereld. Maar ondanks haar succes vergat Samantha nooit haar bescheiden begin. Ze bleef leren en groeien en streefde altijd naar verbetering en vernieuwing. En toen ze naar de toekomst keek, wist ze dat er geen grenzen waren aan wat zij en haar collega-schrijvers konden bereiken.

 

Met dank aan OpenAI (tekst), DeepL (vertaling) en Dall-E 2 (illustratie).