Ik babbel weleens met Russen, ja. Waarom zou ik niet met Russen babbelen. Al mijn medewerkers babbelen bij tijd en wijle met Russen. De Russen zijn als het erop aan komt goede babbelaars. Als je goed kunt babbelen met goede babbelaars, dan moet je het niet laten. Russen ja. Wat is er nou weer mis met Russische babbelaars? Neem Russische babbelaars gewoon voor wat zij zijn: Russische babbelaars. Er moet toch gebabbeld worden. De hele wereld babbelt. Kijk naar jou zelf, heb jij weleens een dag, een hele dag niet gebabbeld? Zeg jij, zeg jij, tegen mij dat de Russen, uitgerekend de Russen niet met mij, met ons, hadden mogen babbelen? Zeg jij dat? Iedereen mag met iedereen babbelen. Zo. En nu gooi ik weer eens lekker de luiken dicht. Doeg. Wát? Vragen stellen?! Dát zou nou eens verboden moeten worden! Dat verachtelijke vragen stellen van jullie, vragen totdat iedereen er misselijk van wordt. Siberië, dat wens ik jullie. Siberië! De Goelag. Goedendag!
Over welk nieuws gaat dit?
Over de auteur
Sylvia Hubers
Sylvia Hubers schrijft gedichten, prozagedichten en kort absurdistisch proza. Ze publiceerde zes dichtbundels en onlangs verscheen bij Prometheus haar eerste bundel microproza Hier moet ik ingrijpen. Ze leest geregeld voor en maakt deel uit van De Vorlesebühne, een groep schrijvers die kort vreemd proza op het podium brengt.
Ook van deze auteur
door Sylvia Hubers
Het water kwam
1 Minute Read
door Sylvia Hubers
Sssst…
2 Minute Read
door Sylvia Hubers
Spaart water
2 Minute Read