shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Derk Fangman
op 3 februari 2017
Deel dit verhaal

Ronnie’ s kapper is een koning (als hij in de fik staat)

Er zijn twee mensen waar Ronnie oneindig veel respect voor heeft: Jan Kooijman en Jezus van Nazareth, beiden hebben prachtig haar. Vroeger had Ronnie ook prachtig haar, maar vooral bovenop zijn hoofd begint het de laatste tijd steeds dunner te worden. Als hij ’s ochtends onder de douche vandaan komt en zijn haar nat overeind staat, ziet hij zijn schedel glimmen in de spiegel. Het is geen goed begin van de dag. Wie in godsnaam wordt er in de derde klas al kaal?
Ronnie zit al een uur op het bankje tegenover de kapsalon. Kon hij de tijd maar terugdraaien, dan was hij hier gisteren nooit naar binnen gegaan. Ronnie trekt zijn muts verder over zijn hoofd.
‘Ik ben de koning,’ had Maurice gezegd terwijl hij het schort om Ronnie’ s nek knoopte. Het was de eerste keer dat Ronnie bij Maurice kwam. ‘Ik weet precies hoe we jou wat meer volume gaan geven. Ik knip het in laagjes. Heel veel laagjes. Vertrouw mij maar, het wordt een wereldwonder’
Al na een paar minuten zag Ronnie dat het vreselijk misging. Maurice knipte niet in laagjes maar in lagen. Ronnie’ s haar was inderdaad een wereldwonder, maar dan wel als de ruïnes van Machu Picchu.
Vanmorgen op het schoolplein had iedereen hem uitgelachen. Mayke uit klas 3b had hem hoofdschuddend aangekeken en gezegd dat dit een typisch gevalletje van social suicide was. Ronnie had zijn muts onmiddellijk weer opgezet. De meeste leraren lieten hem de muts tijdens de les weer afdoen. Ook zij lachten om zijn haar. Dat was hem het meest tegengevallen van meneer Steen, de leraar Tekenen, een van de weinige die Ronnie nog wel mocht. Meneer steen is een voortreffelijk tekenaar, maar hij weigert ook maar iets anders te tekenen dan Apache helikopters en Barnevelders. Met Barnevelders bedoelt meneer Steen die kippen. Leerlingen lopen tijdens de les vaak even naar zijn bureau met de vraag of hij hen wil helpen met een dolfijn of een berglandschap. Ze doen het omdat meneer Steen iedere keer weer woedend wordt. Dat is flink lachen. Ook vandaag was het weer raak. Tim, die twee bankjes achter Ronnie zat, had zijn hand opgestoken met de vraag of meneer Steen hem even op weg wilde helpen met zijn leeuwenkop. Achter in de klas giechelde een meisje. Want natuurlijk ontplofte meneer Steen. ‘Ik doe alleen Apaches en Barnevelders,’ krijste hij zoals gewoonlijk. Maar plotseling sloeg zijn krijsen om in een bulderend lachen. ‘En het haar van Ronnie,’ hikte meneer Steen. ‘Vandaag doe ik ook het haar van Ronnie.’
Als Ronnie er aan terug denkt springen de tranen in zijn ogen. Door het raam van de kapsalon ziet hij hoe Maurice over een klant heen hangt. Ronnie staat op en slentert richting de kapsalon. Hij schroeft de dop van zijn fles spiritus. Bij iedere stap hoort hij de lucifers rammelen in zijn zak.
Oh Ronnie…




Vorige verhaal
Op een splinterpartij
Volgende verhaal
Ondefinieerbaar landschap

Over de auteur

Avatar foto
Derk Fangman

Derk Fangman schrijft al een paar jaar korte verhalen en probeert nu een roman.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Derk Fangman
31 maart

Samen sterker

7 Minute Read
Avatar foto door Derk Fangman
01 maart

Met mes en vork

4 Minutes Read
Avatar foto door Derk Fangman
13 januari

Vrijdag

2 Minute Read