shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Gijsje Kooter
op 12 mei 2016
Deel dit verhaal

Retrospectief

De kunstexpert liep door het geklimatiseerde restauratie-atelier. Twaalfhonderdvierentachtig nieuw ontdekte werken van Karel Appel. Er kwam geen einde aan. En in de kelders stonden nog eens dertienhonderdzeventwintig kandidaatwerken te wachten. Het duizelde hem. Lichtjaren zou het duren om al deze kunstwerken voor de toekomst te behouden. Het ene team van conservators en restauratoren zou het andere vervangen. Een piramide bouwen was er niets bij.

In de tijd dat de doeken het levenslicht zagen, betaalden mensen miljoenen, ook al bladderde de verf toen al. De schilder had daar nooit een geheim van gemaakt. Daar ging het juist om. Vergankelijkheid was schoonheid. De kunstenaar smeerde zijn verf direct uit de tube op het doek. Oerdriftig. Reïncarnatie was hem vreemd. Verval was het woord. Alles is tijdelijk.

Nu de expert groen licht had, dacht hij na over de bereikbaarheid van de oorspronkelijke idee. Om tot de ware aard van ieder doek te komen, zouden ze het volledig moeten overschilderen – en raakte je daarmee de oorsprong juist niet totaal kwijt.

Maar wat was oorspronkelijk? De mens verwisselde al om de zeven jaar iedere cel van zijn lichaam. Het was onbegonnen werk. Alleen een mirakel zou helpen, maar de wonderen hadden wereld en mensheid al lang geleden verlaten.




Vorige verhaal
De targets van de inspecteur
Volgende verhaal
Babyboomer kijkt songfestival

Over de auteur

Gijsje Kooter

Gijsje Kooter schreef toneel. Haar stukken worden nog regelmatig gespeeld. Ze richt zich nu op korte verhalen en werkt aan een quasi-fictieve roman. In maart 2020 is zij samen met anderen papieren helden begonnen. Inmiddels het leukste en fictiefste literaire tijdschrift met verhalen voor nu. Ze verwaarloost haar blog ik wil je lezen en planten. Ze woont aan het water maar wil eigenlijk zee, en een ezel.

Ook van deze auteur

door Gijsje Kooter
24 maart

zacht en fluffy willen zijn

4 Minute Read
door Gijsje Kooter
03 maart

Stroboscoop

2 Minutes Read
door Gijsje Kooter
10 februari

Van bovenaf bezien

3 Minute Read