shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Gijsje
op 12 mei 2016
Deel dit verhaal

Retrospectief

De kunstexpert liep door het geklimatiseerde restauratie-atelier. Twaalfhonderdvierentachtig nieuw ontdekte werken van Karel Appel. Er kwam geen einde aan. En in de kelders stonden nog eens dertienhonderdzeventwintig kandidaatwerken te wachten. Het duizelde hem. Lichtjaren zou het duren om al deze kunstwerken voor de toekomst te behouden. Het ene team van conservators en restauratoren zou het andere vervangen. Een piramide bouwen was er niets bij.

In de tijd dat de doeken het levenslicht zagen, betaalden mensen miljoenen, ook al bladderde de verf toen al. De schilder had daar nooit een geheim van gemaakt. Daar ging het juist om. Vergankelijkheid was schoonheid. De kunstenaar smeerde zijn verf direct uit de tube op het doek. Oerdriftig. Reïncarnatie was hem vreemd. Verval was het woord. Alles is tijdelijk.

Nu de expert groen licht had, dacht hij na over de bereikbaarheid van de oorspronkelijke idee. Om tot de ware aard van ieder doek te komen, zouden ze het volledig moeten overschilderen – en raakte je daarmee de oorsprong juist niet totaal kwijt.

Maar wat was oorspronkelijk? De mens verwisselde al om de zeven jaar iedere cel van zijn lichaam. Het was onbegonnen werk. Alleen een mirakel zou helpen, maar de wonderen hadden wereld en mensheid al lang geleden verlaten.




Vorige verhaal
De targets van de inspecteur
Volgende verhaal
Babyboomer kijkt songfestival

Over de auteur

Avatar foto
Gijsje

Gijsje Kooter schrijft toneel, korte verhalen en alles daar tussenin. Op de drempel van de eerste lockdown, die inmiddels een eeuwigheid ver weg lijkt, was zij mede-oprichter van Papieren Helden, fictief magazine met verhalen voor nu, want fictie kan de wereld redden.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Gijsje
10 juli

met wie je welke weg bewandelt

2 Minute Read
Avatar foto door Gijsje
19 juni

De wereld is een maquette

3 Minute Read
Avatar foto door Gijsje
08 mei

dood begraven jarig

3 Minute Read