Liefste,

In 2019 stuurde ik je 365 brieven. Voor elke dag dat ik je miste. Alle 365 kwamen ze retour. Brief nummer één, geschreven op 01 januari, met mijn beste wensen voor het nieuwe jaar. Brief 48, 17 februari, was verreweg de langste met als bijlage een tekening van je lievelingsvogel die die ochtend op het balkon was komen zitten, net toen ik aan je dacht. Brief 72, 13 maart, was eigenlijk geen brief maar een kaartje, voor je verjaardag. Niet zo één met geluid, want ik weet hoe je daarvan schrikt. Brief 161, 10 juni, had ik niet moeten sturen. Ik weet niet goed wat me bezielde. Misschien omdat het bijna zomer was. Brief 162-163-164-165-166, 11 tot en met 15 juni, om sorry te zeggen. 09 Augustus, de enige dag dat ik je geen brief schreef. Omdat mijn zus zei dat ik moest stoppen. Of nee, ik moest niet, maar het leek haar een goed idee. Op 10 augustus schreef ik er twee. Brief 233, 23 augustus, was een gedicht. Over de zomer die maar niet wilde doven. Brief 246, 03 september, de brief die je had moeten beantwoorden. Dan was alles nu heel anders geweest. Brief 247, 04 september, met de vraag of je m’n vorige brief had ontvangen. Brief 248, 05 september, om je te vertellen dat ook brief 246 ongeopend retour was gekomen, maar dat ik nog steeds niet wist of jij dat deed. Woonde er iemand anders, die deze moeite nam? In plaats van mijn brieven op een berg, in plaats van dat kleine beetje hoop dat ze misschien toch gelezen werden. Brief 305, 01 november, om je te vertellen dat het goed met me ging. Ik had eindelijk een nieuwe bank gekocht. Brief 332, 28 november, om te vertellen dat het toch wat minder ging. Dat ik steeds vergat boodschappen te doen. Dat de bank weliswaar mooi was maar toch niet zo lekker zat. Brief 349, 15 december, dat ik je niet langer missen kon. Brief 356, 22 december, om je een fijne kerst te wensen en alvast een gelukkig nieuwjaar. De brieven 357 tot en met 365, steeds een gelukkig nieuwjaar.

In 2020 stuurde ik je, tot dusver, twee brieven. Vandaag op vrijdag 03 januari schreef ik de derde, deed hem voor 17uur op de bus. De brief is wat dikker. Er zit geen tekening in, geen kaartje. Een cadeautje voor mezelf. Ik wacht op de envelop, waarop ik de strenge woorden ‘retour afzender’ zal zien staan. De eerste van de 368 brieven die ik je stuurde, die ik zelf openen zal.