Het is 11.51 uur, dus het mannetje dat tussen negen en twaalf het lek in mijn dak komt repareren, heeft nog negen minuten. De uren die ik verloren heb, zie ik als tijdwinst. Ik lig in mijn trainingsbroek op de bank te wachten tot Netflix automatisch met de volgende aflevering begint. Ik onderbreek het aftellen door af te stemmen op NPO 1.
Het is 12.18 uur als de bel gaat. Twee mannen beklimmen – met de bijpassende geluiden van hun veiligheidsschoenen en de gasbrander die ze meedragen – de vier trappen tot aan mijn voordeur. Op de achtergrond vertelt de tweede herhaling van het NOS journaal over een of ander referendum.
Van Vladimir mag ik hem Vlad noemen. Hij spreekt gebrekkig Nederlands, maar als hij vertelt dat hij hier pas drie maanden woont, bedenk ik me dat zijn Nederlands beter is dan dat van sommige Nederlanders. Vlad lust geen koffie, dus maak ik een glas aanmaaklimonade voor hem.
Het is 13.36 uur als Vlad naar beneden komt om te vertellen dat het een lastige klus is. Ze zijn er nog zeker een uur mee bezig. Ik zeg hem dat dat niet uitmaakt omdat ik net mijn afspraken voor die dag heb afgezegd. Of, nou ja, afspraken – ik zou nog even naar de supermarkt gaan om een magnetronmaaltijd te kopen, maar ik bestel wel wat. Ik hoef geen boterhammen voor Vlad en zijn collega te smeren. Ze hebben vanochtend al wat gemaakt.
‘Dat is mijn land.’ Vlad staat in de gang en wijst over mijn schouder naar de televisie die nog maar een keer het journaal herhaalt.
‘Jullie mogen stemmen.’
Ik draai me om en knik alsof ik het begrijp.
‘Waarover ga je stemmen?’
Omdat ik me niet wil laten kennen, probeer ik zijn vraag te ontwijken.
‘Het is een referendum. Volgens mij gaat het dan altijd meer om het stemmen dan om waarover het gaat. Stemmen om te stemmen, snap je?’
‘Jij weet het niet?’
‘Precies, ik weet het eigenlijk niet.’ Ik kan maar beter eerlijk zijn tegen de man met de gasbrander in mijn huis.
‘Het gaat over mij.’ Zijn boterham is op.
‘Het gaat over mij, maar ik mag niet stemmen. Dat is toch raar? Waar is mijn referendum?’
Om 14.40 uur zijn Vlad en zijn collega klaar. Ik geef hem een hand en hij vertelt dat hij nog twee klussen heeft vandaag. Ik zou nog naar de supermarkt kunnen gaan, maar het lijkt alsof het misschien wel gaat regenen.
