Ik heb het recht:
Je mail niet te zien. Je appje of ik je mail heb gezien niet te bekijken.
Je berichtje of ik je berichtjes heb gezien te negeren. Jou te negeren. Mezelf te negeren. Me niet te focussen op mijn doelen. Me niet te concentreren op mijn adem. Me niet te profileren. Uit te dragen. Ik ben geen merk. Ik wil geen aandelen te kopen van een verveelde aap. **MIS HET MOMENTUM NIET. **

Ik heb het recht:
om niet te weten wat m’n mening is. Of wat mijnn mening over haar mening is. Wat er mis met mijn mening over haar mening is. En wat de juiste is. En dat de mijne niet de juiste is. DE ENIGE JUISTE. HOU JE MOND.

Ik heb het recht:
niet te weten wat je eet vandaag. Waar je bent vandaag. Met wie je bent vandaag. Niet te weten wie ik ben vandaag. Rond te dwalen tussen de schappen met borrelnootjes, afwasblokjes en artisjok uit blik. Niet weten wat ik nodig heb. Voor het eten. Voor het leven. Voor dat ultieme, beste, authentiekste pastagerecht dat je ooit eten zal.

Ik heb het recht:
niet naar de live-blog van NOS, de live-uitzending, uitzending-gemist, het kamerdebat, de reacties op het kamerdebat of het nieuwe seizoen te kijken. Even weg te kijken. Even niet live te zijn. Gewoon niet live te zijn. Alive te zijn, zonder dat ik er een foto van maak. Wat ben je aan het doen, Renée?

Ik heb het recht
niet te weten hoeveel jij van jezelf houdt. Van je lief. Je hond, je kind, je vrienden, of van dat eiland in de zon. #blessed. Hoe blij je bent. Hoe vrij je bent. Dat je zelf hebt nagedacht. En het woord heel snel geraden had.
🟨⬛⬛🟨⬛
🟩🟩🟩🟩🟩

Ik heb het recht
om niet de regeringsvorm van Samoa op te zoeken. Het volkslied van Samoa op te zoeken. De betekenis van het volkslied van Samoa op te zoeken. Even niet te weten waar Samoa ligt. Of wat een huis daar minder kost dan het huis van mijn buren.

Ik heb het recht
het artikel niet te lezen, de podcast niet te horen, de documentaire niet te zien. Of je de foto van je hond. En de O-MIJN-GOD-HOE-KLEIN-ZIJN-DIE-HOEFJES van het mini-ezeltje niet door de wei te zien rennen. Dit is echt een nummer voor jou…

Ik heb het recht
niet te weten hoe hard ik ren, hoe ver ik ren, hoe beter dan gister en in een leuk figuurtje. Niet te weten hoeveel calorieën. En wie er verder, sneller, vaker, dunner, gespierder, met mooiere schoenen en geen rode kop. DROOM HET. GELOOF HET. MAAK HET WAAR.

Ik heb het recht
de b&b niet te zoeken. De vlucht niet te boeken. De verborgen parels niet te vinden. Mijn creditcard gegevens niet door te geven. Er niet uit te zijn. Er even helemaal uit te zijn. Bij te tanken. Bij te komen. Witte stranden, tanden, mensen. !!!LAATSTE KANS VOOR DEZE PRIJS!!!

Ik heb het recht
op zonder content.
Even zonder content.
Geef me nou even zonder content.
Een leven bomvol zonder content.
Alsjeblieft.

Ik heb het recht
op geen emoji van een egel. Geen meme van een alligator of een gifje van een labrador met een parkieten of acht. (Gifjes zijn voor bomers nu.)
Alleen die zwerm spreeuwen. Die mogen nog wel.

Ik heb het recht
nee te zeggen. Nee. Nee. Nee. Geen notificaties Geen cookies. Geen ander venster. Geen nieuwsbrief. Vooral geen nieuwsbrief. NEE. Ik heb je algemene voorwaarden niet gelezen en ik kan geen nieuws meer zien.

Ik heb recht
geen expert te zijn.
Geen ervaringsdeskundige te zijn.
Of de zus van een buurvrouw van een neef van een collega van een ervaringsdeskundige. Ik weet het niet. Ik heb het recht het niet te weten.
De feiten niet te weten.
De alternatieve feiten ook niet te weten.
Het überhaupt even niet meer te weten.
Niet waar naar toe of welke afslag ook weer. Niet welke stofzuiger, niet van wie dit liedje of wie er nou ook weer jarig is vandaag.
Een rondje te lopen. Verdwaald en verdwaast.

Ik heb het recht op even vergeten.
gewoon even vergeten. Waar ik in de zomer van 2008 op vakantie was.
Met wie ik was. Met wie ik was. Hoe mijn haar en hoe mijn jurkje en hoe ik met zes Australiërs zoete meuk uit een vissenkom dronk.

Ik heb recht op vergeten. Vervagen. Verzuimen. Verdwijnen.
Op gewoon even vertrokken. Van de lijn te zijn.