Ted bestelt vaak eten, omdat hij het fijn vindt wanneer er iemand bij hem aanbelt. Het geeft hem het gevoel niet alleen te zijn. Hij doet altijd verrast open, alsof de pizza een cadeau is. De koerier krijgt te veel fooi. Die moet niet denken dat Ted zielig is. Dat hij arm is op alle fronten.
De eerste keer dat hij zich realiseerde dat het anders kon, was toen hij EenVandaag keek. Het stond toevallig aan. Zo ging dat wel vaker met de televisie. Soms keek hij uren gedachteloos naar het scherm. Het kijken was geen bewuste keuze. Routines slopen er in. Ondersteund door een passiviteit die sinds het falen van zijn Relatieplanet-avontuur in zijn lijf gekropen was. Maar die avond was het anders. Een presentator die leek op Han Peekel kondigde aan dat er onderzoek gedaan was. Er was gepeild. Er waren meningen.
Op het scherm verschenen cirkeldiagrammen en waren de procenten niet van de lucht. Gebiologeerd keek Ted naar de cijfers. En hij vroeg zich af hoe het zou voelen een van die procenten te zijn.
Diezelfde avond meldde hij zich aan bij drie verschillende opiniepanels. Hij kreeg drie enthousiaste reacties terug. De mensen vonden het fijn dat hij er was. Fijn dat hij een mening had. Bij alle onderzoeken stond dat het belangrijk was de waarheid te zeggen.
In de aanloop naar kerstmis kondigde actiepagina.nl aan dat er gepeild zou worden hoeveel kerstcadeaus online gekocht werden. ‘Want grenzen bestaan niet meer’, stond in de mail die speciaal aan Ted gericht was.
Het plan ontstond vanzelf. Ted dacht aan de procenten van EenVandaag. Aan het gevoel dat hij zou krijgen een stijging of daling te veroorzaken. In die weken daarna boekte hij zijn volledige spaargeld over naar zijn betaalrekening. En hij begon te kopen. Op buitenlandse sites, zo ver als hij maar kon vinden, zo duur mogelijk. Nu was het de postbode die dagelijks aanbelde. Een busje vol pakjes. Twee weken voor kerst vulde hij de enquête van actiepagina.nl in. Hij zei dat hij veel vaker dan anders online spullen gekocht had. Dat hij vooral in het buitenland besteld had. En hij vulde ’88’ in bij de vraag hoeveel pakjes hij gekocht had. Het bedrag rondde hij af naar boven. Dat stond mooier.
Een week later kwam het nieuwsbericht haast achteloos zijn Facebook binnen: Nederlanders besteedden deze Kerst 244 miljoen euro bij buitenlandse online retailers. Ted kreeg het warm, en klikte de link aan. Het bedrag was 15,2 % van alle online aankopen. Hij tuurde naar de 15,2 en las dat het drie keer zo veel was als het Europese gemiddelde. Het gevoel van triomf was groter dan hij verwacht had. Ted was een onuitwisbare procent geworden.
