Van alle niet meer gebruikte materialen moet vanaf 2050 iets nieuws worden gemaakt. Dat is gelukkig nog ver weg. We gaan weer verpakken in bamboeblad of gerecyclede oude krant. Is uiteraard streek- en/of seizoensgebonden. Durf jij als koopman je waar nog in plastic zakjes aan de klant mee te geven, dan wordt je marktkraam onbeheerd achtergelaten. Die zal je na verloop van tijd geplunderd terugvinden. Jij wordt naar een werkkamp gebracht waar je creativiteit op het gebied van plastic verplicht aangewakkerd wordt. Iemand moet de wereld redden. De wereld redden begint bij jezelf en bij het bannen van plastic, onder andere.
Ieder leuk initiatief wordt beloond met het label ‘creatief met plastic’.
Maak je echter misbruik van alle goede bedoelingen (een betere wereld doen we samen tenslotte), krijg je het stempel ‘destructief met plastic’. Je ziet jezelf dan al snel een pelikaan van koffiebekertjes plakken of een walvis van rietjes. En zo wil je natuurlijk nog niet dood gevonden worden. Een mens heeft grotere ambities.
Tegen de tijd dat die verdomde voetprint van de mens een beetje uit zicht is, zal het water gezuiverd uit de kranen stromen. Er zal geen tekort zijn. In droge gebieden zal de grond weer vruchtbaar zijn. Regenwouden zullen overwoekeren. Woestijnen verdwijnen. Parken en pleinen zullen bevolkt zijn met onverwoestbare kunstwerken want een kunstwerk hoeft niet afbreekbaar te zijn. Kunst blijft. Kunst doet goed. En als kers op de ecologische taart: er is nu vegetarische biefstukc.