shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Avatar foto Sara van Gennip
op 5 april 2019
Deel dit verhaal

PANDA’S DOEN GEEN WINTERSLAAP

Zijn moeder haalde hem op van school en drie dagen lang zag hij niets anders dan dierentuinen, wildwaterparken en patat. Ze beloofde hem dat hij veilig zou zijn. Precies zoals ze dat schreef op een briefje voor ze haar eigen nek doorsneed. En veilig was hij. Zo veilig dat er nooit meer iets van hem vernomen werd.

Het zou kunnen dat iemand hem had meegenomen op een schip, de Bermudadriehoek ver voorbij. Dat hij al zeven jaar leefde van verse vis en af en toe een meeuw. Het zou kunnen dat hij was opgenomen in een grote familie, waar namen er niet toe deden. Dat hij vergeten was wie hij ooit was geweest: een jongen die hield van panda’s en van de dag dat zijn moeder hem mee nam om ze in het echt te zien.

Hij rent en rent. Zijn broek versleten, zijn stem schor. Alsof hij ze beide ontgroeid is. Hij rent over een brug en langs de snelweg, langs een park waar een baby haar sok de wandelwagen uitgooit en langs straten waar meer auto’s staan dan huizen. Hij rent en rent. Hij stopt. Hij schreeuwt. Hij huilt. Mensen zien hem, omarmen hem. Iemand zegt dat alles goed komt nu.

Hij wilde zo graag iemand zijn. Iemand die werd gemist.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Figuranten
Volgende verhaal
Per ongeluk

Over de auteur

Avatar foto
Sara van Gennip

Sara van Gennip (1987) schrijft verhalen waarin mensen discussiëren, liefhebben en geloven tegen beter weten in. Af en toe wordt er heel symbolisch een biggetje in geslacht. In 2015 werd Sara genomineerd voor de Dioraphte Cementprijs, de VPRO Bagagedrager, de Lowlands Schrijfwedstrijd en won zij de Boekenweek Schrijfwedstrijd. Vanaf 2016 is Sara o.a. verbonden aan het Kameroperahuis, Festival Cement en Theater Bellevue. In het voorjaar verschijnt de toneeltekst GODENZOON bij de Nieuwe Toneelbibliotheek.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sara van Gennip
11 februari

SNEEUWJACHT

4 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
08 mei

TAST

3 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
27 maart

COUPE CORONA

3 Minute Read