Op het eiland Midway in de Stille Oceaan legt een albatros een ei, legt een vierenzeventigjarige albatros een ei, op dat moment heel even de oudste vogel in het wild en de jongste vogel in spe, samen.
Vanuit mijn raam kan ik af-en-toe de levens achter de ramen aan de overkant van de straat zien: iemand kleedt zich aan, iemand geeft een imposante monstera water, iemand is bang om vergeten te worden, iemand kijkt een serie, iemand staat peinzend voor het raam op twee hoog, iemand kijkt terug, iemand trekt de gordijnen toe. Voor een van de ramen hangt een poster van Partij voor de Dieren. Ik vraag me soms af of dit wel echt is, waarom die raampjes zoveel lijken op televisiezenders, of die teeveetjes uitgaan als ik mijn rolgordijn laat zakken. Wat zien zij als zij terugkijken?
Albatrossen zijn traditioneel monogaam en leggen jaarlijks een ei. Wisdom heeft naar schatting ruim dertig eieren gelegd. Ze overleefde meerdere partners. Haar bijdrage aan het voortbestaan van de Laysanalbatros kan niet worden overschat.
Iemand wordt herkend in een Amerikaanse McDonalds. Een dictatoriaal regime implodeert, een dictatoriaal regime ontstaat. Een motie wordt gesteund, een motie wordt een schandvlek. Een wetsvoorstel om bestrijdingsmiddelengebruik in de landbouw in te perken wordt teruggedraaid. Een oliebedrijf wint rechtszaken van klimaatorganisaties.
Op Midway gaat het leven onverstoorbaar door. Wisdom heeft naar schatting zo’n achtenveertighonderd kilometer gevlogen, dat is honderdtwintig keer de omtrek van de aarde. Ook als niemand kijkt, gaat op Midway het leven heel traag door.
