shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 1 januari 2019
Deel dit verhaal

Ontsnappen

Dit jaar wilde ze niet. Geen oliebollen. Geen champagne. Niet stil voor zich uit staren en denken aan het afgelopen jaar. Geen gegil om 12 uur en groepen vrienden of juist slaperige kinderen uit bed. Niet voor het huis met de buren. Alleen de man en zij, in een bed bij het raam. Ze keken sinds kort uit op de rivier en zij zou de rivier worden. Ze zou al kijkend naar het water door de stad stromen en alles aandoen maar nergens blijven.

Ze dacht niet aan het afgelopen jaar. Ze dacht niet aan de mensen die ze nooit meer zag. Mensen die op haar leken, die ze langer kende dan ze zich kon herinneren. Eraan denken was als voorzichtig sterven, maar ze bleek teleurstellend veel levens te hebben.
Ze dacht niet aan de stem van haar uitgever. ‘Je hebt heus talent, maar een prijs zullen we er niet mee winnen. Het is, hoe zal ik het noemen, heel specifiek wat je schrijft.’ Ze dacht aan de tramhalte daarna. Hoe ze in de wind stond, het was onverwachts kil geweest voor april, en hoe ze dacht: Was het niet allang tijd een auto te bezitten? Ze dacht aan het woord specifiek.

Er was het vuurwerk dat ze door haar slaap als in een droom had waargenomen. Daarna had de nacht haar ronde gedaan. De wekker ging om zes uur. De man schoot uit bed, zij zette de percolator op het fornuis. Er was de lege metro en het afgeladen vliegveld. Er waren er meer die op 1 januari wilden ontsnappen. De vlucht duurde nog geen drie uur. Het vliegtuig landde verbluffend geruisloos en toen ze de schuifdeuren door liep, zag ze bomen vol blad en witgeel licht stroomde door de straten. Ze stopte even met ademen.

‘Everything is completely random,’ had de man gisteren gezegd. ‘Als je dat eenmaal begrijpt, is alles mogelijk.’ Hij zag er gelukkig uit. Hij zag er altijd gelukkig uit als ze niet in Nederland waren.




Vorige verhaal
Oningevuld
Volgende verhaal
Tekenfilm

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read
door Anne Büdgen
25 januari

Camera

2 Minutes Read