shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Stefan Popa
op 21 december 2023
Deel dit verhaal

Ode aan Geert

Twee plus nul plus twee plus drie is zeven. De zevende letter van ons alfabet is de G. De G van onze premier in spe. Dus natuurlijk is 2023 het jaar van Geert Wilders. Achteraf bezien is zijn verkiezing geen verrassing, maar er zouden geen verrassingen meer zijn als de mens inderdaad de kracht zou bezitten om vooraf het achteraf te ontwaren. Hoe vreugdeloos, een leven zonder verrassingen. Het leven is, in wezen, een opgedrongen verrassing.

Geert is groot. Hij staat recht en glijdt met zijn hand door zijn witblonde kuif. Hij ziet dat het goed is. Goed komt. Minder, minder, minder rechtstaat. Of misschien ook niet. Meer en meer en meer Geert Milders.
Geert is groot, maar wij maken hem nog groter dan hij is. Elke wij: de voor- en tegenstanders. Dat komt door het nu waarin wij leven. Het nu voelt nu eenmaal belangrijk, omdat het ons nu is. Maar het nu is maar een fragiel zijn, zo voorbij, zo vervlogen, net als het voornemen om minder te drinken en meer te sporten, iets liefs te doen voor de nu dode overbuurvrouw met haar kunstheup en eenzame uitkijk.

Ons nu van toen is al weg – net als het nu van straks dat zoveel Gazaanse en Israëlische kinderen nog toekwam.

Het is nu de tijd van het jaar om te salueren naar datzelfde jaar. De laatste weken van december staan in het teken van de onvermijdelijke en voorgeschreven kitsch: kerstbomen, opgesloten dj’s, pophits met sleebellen, kaarslicht, gehoorzame tranen.

Zinloze maar goede voornemens.

Als gebed vermomde hoop: wereldvrede, bijvoorbeeld.

En hoop vermomd als gebed: Geert, verras ons.

Deze kitsch komt met de voorzichtige verplichting om tegen beter weten in te geloven in beter.

Geert strijkt over zijn kobaltblauwe stropdas. Hij knikt naar zijn spiegelbeeld en vervolgens naar zijn beveiligers, zijn beste vrienden, zijn beschermengelen. Hij aait de poes, verlaat zijn woning en loopt het nieuwe jaar binnen. Twee plus nul plus twee plus vier is acht, oftewel de letter H. De beste letter om dit jaar op te volgen. Een letter om eindeloos te herhalen en hardop voor te dragen, zo lang als het nu van 2024 zal duren: HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH…




Vorige verhaal
op ijsland barst een vulkaan uit
Volgende verhaal
Karma

Over de auteur

Avatar foto
Stefan Popa

Stefan Popa (1989) is auteur en journalist en woont en werkt in Baarn. Hij debuteerde met de roman Verdwenen grenzen, waarvoor hij lof ontving van Vrij Nederland en dat werd getipt in De wereld draait door. In september 2015 verscheen zijn tweede roman, A27. Zijn derde roman is De verovering van Vlaanderen, een komedie om te lachen. Of de oleander de winter overleeft, zijn laatste roman, is net uit.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Stefan Popa
09 februari

Iets beters te doen

3 Minutes Read
Avatar foto door Stefan Popa
22 maart

Lentekriebels

3 Minutes Read
Avatar foto door Stefan Popa
10 januari

Lang leve Friesland-land!

3 Minutes Read