shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Sarah van Vliet
op 25 augustus 2021
Deel dit verhaal

Muurtekening

Hier is niemand meer. Niet in de woonkamer, niet in de keuken en ook niet in de slaapkamers met de strak opgemaakte bedden.

Er is op de muur getekend. Uit de losse pols: vier vrouwengezichten.

In de woonkamer staan een secretaire, twee tafels en een enorme zitbank. Op de hoge tafel een schaal met druiven, op de lage tafel een volle theepot, koud.

In de badkamer zitten de kastjes helemaal vol. Kohlpotloden, mascara, lippenstift. Blokken zeep. Rozencrème. Vier elektrische tandenborstels. Geen medicijnen.

Nergens in huis bevinden zich nog documenten.

Een vrouw is een paar keer langsgelopen, wierp in het voorbijgaan een blik op de woonkamer.

De plafondventilator tikt. De ijskast bromt, de airco zoemt, er loopt water door de buizen. Bovenburen. Er ligt een heel dun laagje op de secretaire. Stof van hooguit een paar dagen.

Misschien komen de bewoners terug. Of komen er andere mensen.

*

Vijf jaar later en vijfduizend kilometer verderop. Iemand maakt in opdracht kleine muurtekeningen. Zo zal het gaan: de kunstenaar bestudeert foto’s van jou, van je ouders, van je ouderlijk huis, een tekening van je kinderslaapkamer. Je mag haar één herinnering vertellen.

Ze maakt zich het verlaten huis eigen, het is haar herinnering geworden. Dan kiest zij een plek in je nieuwe huis. Een bijkeuken, een trapgat, of een hoek in de woonkamer. Daar verschijnt het herinnerde huis.

*

Hier en nu. De vrouw van zojuist loopt weer langs. Ze blijft staan, kijkt naar binnen. Bestudeert de woonkamer. Ze herkent het van vroeger of verkent het voor later. Dat is niet aan haar gezicht af te lezen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Krassen
Volgende verhaal
Er groeien hier huizen aan de bomen

Over de auteur

Sarah van Vliet

Sarah van Vliet is vertaler en taalkundige. Ze heeft de academie verruild voor de literatuur, maar soms mist ze de wetenschap. Sarah schrijft essays en verhalen.

Ook van deze auteur

door Sarah van Vliet
27 juli

Voor het geval dat

4 Minutes Read
door Sarah van Vliet
06 juli

U heeft niets te vrezen

4 Minutes Read
door Sarah van Vliet
15 juni

Hebben konijnen vleugels?

2 Minutes Read