shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Manik Sarkar
op 27 augustus 2019
Deel dit verhaal

Musawo

Ik zit op het zand tussen de hutten, en mijn handen rollen het kraakwitte verband om de donkerbruine kindervoet. Om infecties te voorkomen leg ik mijn hand boven de wond, doe mijn ogen dicht en roep bescherming in. Als ik klaar ben aai ik over zijn korte kroeshaar en gebaar ik dat ik nog een foto voor Facebook wil maken. Hij lacht zijn tanden bloot terwijl hij het verband showt.

Afgelopen vrijdag werd een meisje van acht tegen haar schouder geraakt door de achteruitkijkspiegel van een bus. Haar ouders en hun buren hadden een draagbaar geïmproviseerd en brachten haar naar me toe. ‘Kunt u helpen, musawo?’ vroegen ze. Dat betekent dokter.

Ik knielde bij haar neer. Ze was bij bewustzijn en schreeuwde van de pijn. Een halfjaar geleden zou ik nog compleet in paniek zijn. Maar ik verbond de wond. Gebruikte alle krachten die ik had. Ik stuurde iedereen naar buiten en bleef uren bij haar zitten. Helen, bidden, voelen. Tenslotte vroeg ik of het beter ging. Ze snikte nog steeds, maar ze knikte.

’s Avonds kwamen de ouders me bedanken. Ze namen verse vruchten, koffiebonen en een riviervis voor me mee. Ik schreef erover op mijn reisblog.

Misschien moet ik hier langer blijven. Mijn studie nog een jaar uitstellen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Verlangen
Volgende verhaal
Stipje

Over de auteur

Avatar foto
Manik Sarkar

Manik Sarkar (1973) is van beroep vertaler. Hij is opgegroeid in een dorpje bij Groningen, is vader van een tweeling en schrijft het liefst over zonderlingen. Zijn debuutroman Ossenkop is in 2024 verschenen bij uitgeverij Hollands Diep.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Manik Sarkar
09 juli

Hij moest fictie schrijven en bedacht:

2 Minute Read
Avatar foto door Manik Sarkar
28 mei

Mop

3 Minutes Read
Avatar foto door Manik Sarkar
21 mei

Het cadeau

3 Minutes Read