shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 26 maart 2018
Deel dit verhaal

Mijn partij

Ik heb gestemd op een partij die vindt dat kapitalisme de beste ontwikkelingshulp is, mits de werknemers fokking eerlijk betaald krijgen. Die partij vindt ook dat criminelen poëzie moeten gaan schrijven en dat gevangenissen achterhaald zijn. Natuur, muziek en vroeg uit bed. Liefde en regelmaat en appeltaart. Alles wat ze niet gehad hebben. Dat alsnog. En nou is het goddomme afgelopen. Leerkrachten moeten schandalig veel betaald krijgen en verplicht twee jaar ander werk doen voor ze uit de schoolbanken voor de klas gaan staan. In de fabriek voor mijn part of op een cruise ship als trompettist. Of reizen. Of kunstenaar zijn. Leven. Anders hebben ze niks te zéggen aan die kinderen. Bedrijven en banken met de billen bloot. Bonussen prima maar eerst overal eerlijke handel en geen kinderarbeid en naaiateliers in een kelder. En als je het allemaal niet kunt achterhalen dan ga je erheen en er bovenop zitten. Met z’n honderden desnoods. Kan mak-ke-lijk van die bonus. En geld verdienen is lekker. Geen zurig gedoe. En weinig hebben en vrijheid ook. Er komt een basisinkomen voor mensen zonder werk. De zorgverzekering is van de staat. Huizen zijn om in te wonen, niet om anderen mee uit te knijpen. Want puisten zetten het land onder druk en dan gaat het etteren. Bomen, dieren en monumenten worden beschermd met ons leven. En de kinderen die van niemand zijn, zijn van iedereen. En natuurlijk moet iedereen de taal leren. En een gedicht van Gerrit Kouwenaar. Uit het hoofd.




Vorige verhaal
I LOVE THE SMELL OF CARAMEL IN THE MORNING
Volgende verhaal
God
De hobbyist die zichzelf de ruimte in schoot

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
16 januari

Zwart

2 Minute Read
door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read