shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Anna van der Kruis
op 20 juni 2019
Deel dit verhaal

Middelmatig zijn

De lichtgevende zee.

Eencellige algen die de branding felblauw maken.
Na het donker van de duinen, het woest uitschoppen van kleren.
Vroeg voorjaar.
De verlammende kou van het water aan haar voeten.
Het messcherpe prikken in haar schaamlippen.

Ik ben zo trots op je, zegt hij.
Omdat ik in lichtgevend water durf, vroeg ze?

Omdat jij altijd alles doet.
Altijd doorgaat.
Altijd alles voor elkaar krijgt.

Steeds vaker had ze het gevoel niet tegen zijn lofzang op te kunnen. Alsof het niet om de voltooid verleden tijd ging, zachte woorden die ze kon ontvangen over dingen die zij reeds gedaan had en die ze opgelucht en lichter geworden achter zich kon laten. Maar om iets dat ze moest halen.
Iets waar ze niet bij kwam, dat net buiten haar macht lag.
En toch van haar verwacht werd.

Zo was het ook bij kinderen, dacht ze.
Dat had ze ’s ochtends in de krant gelezen.

Het was beter niet zo uitgesproken enthousiast te zijn.
Het kind zou vrolijkheid kunnen horen.
De eerste vijf minuten.
Maar ook een opdracht.

Een lat die veel te hoog lag.

Ze droogden zich af en gingen naast elkaar op het strand zitten.
Trokken twee blikjes frisdrank open, die ze rillend opdronken.




Vorige verhaal
Jit en de Buk Telar
Volgende verhaal
Ontploffen zal hij

Over de auteur

Avatar foto
Anna van der Kruis

Anna schrijft. Intiem, filosofisch en precies. Anna van der Kruis groeide op buiten de bebouwde kom van Heeze (NB). Haar moeder was doktersassistente, haar vader grafisch vormgever en fotograaf. Naast theater schrijft Anna onder andere kort proza. Het liefst op basis van interviews. Ze zoomt graag in op hedendaagse symbolen, zoals smartphones en sashimi. Maar uiteindelijk gaan haar verhalen over universele thema’s: vriendschap, afscheid, eenzaamheid. Of, in de woorden van collega schrijver en goede vriend Dirk van Pelt “Jij schrijft gewoon foto’s.”

Ook van deze auteur

Avatar foto door Anna van der Kruis
18 maart

Zachtjes tikt de regen

1 Minute Read
Avatar foto door Anna van der Kruis
04 februari

2025, februari

3 Minute Read
Avatar foto door Anna van der Kruis
12 november

De krant

4 Minute Read