shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Jori Stam
op 6 mei 2016
Deel dit verhaal

Meivakantie

In de meivakantie werd er na het avondeten buiten gevoetbald. Eerst de deuren langs en dan met onze jassen doelen maken in een weiland aan de rand van het dorp – op het voetbalveldje achter mijn huis werd er door oudere jongens gerookt en gedronken.

Pijn in je milt na een lange sprint door een volle maag, gaten in je spijkerbroek door de slidings in het gras. Ik herinner de avond dat mijn beste vriend op doel moest en een harde bal zijn middelvinger brak. Zijn vinger boog zoals vingers niet horen te buigen, pas toen we bij de eerste hulp kwamen voelde hij de pijn.

We sprongen om op het weiland te komen over een greppel – soms redde je het niet en verdween je tot je knieën in het kroos. Achter een schuur maakten we een groot vuur van hooibalen, spoten daarna goedkope deodorant over onze kleren om de geur van de rook te maskeren.

We hadden geen klok maar wisten dat het tijd was om naar huis te gaan als het begon te schemeren. Ik liep naar huis door lege straten, legde de voetbal in onze garage en liep mijn huis binnen. Rumoer van mensen en de televisie uit de woonkamer. Op het scherm zag ik een man liggen op een parkeerterrein met een open mond en bloed op zijn kale schedel. Mijn moeder kwam naar me toe en zei dat ik niet verder mocht kijken.




Vorige verhaal
Roze aan de Maas
Volgende verhaal
Van Terneuzen naar Pamplona

Over de auteur

Jori Stam

Jori Stam (1987) studeerde Nederlandse taal en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn verhalen verschenen onder andere in De Revisor en Oogst. In 2014 werd hij genomineerd voor de Opium Verhalenwedstrijd en de VPRO Bagagedrager. Zijn debuut Een Volstrekt Nutteloos Mens verscheen in 2015 bij uitgeverij Atlas Contact en bereikte de shortlist van de JMA Biesheuvelprijs.

Ook van deze auteur

Maaike de Wolf door Maaike de Wolf
28 april

Een stel wilden

45 Seconds Read
door Steff Geelen
08 april

Soul driven shit

2 Minutes Read
Maaike de Wolf door Maaike de Wolf
07 april

Niet zomaar een genie

2 Minute Read