shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Sara van Gennip
op 17 juni 2016
Deel dit verhaal

Meisjes en leeuwen

Op een woonboot aan de Theems wordt een meisje wakker. Boven haar hoofd hangt een mobiel met olifantjes. De dieren werpen vreemde schaduwen op het plafond. Het meisje draait met een wijsvinger cirkeltjes in haar blonde haar. Rond en rond, haar voor haar, tot de vinger erin verstrikt raakt. Ze geeft er een rukje aan. De haren trekken zich strakker, snijden in haar vel. Ze trekt uit alle macht. Haar wangen kleuren rood, het topje van haar vinger blauw. Haar grote ogen knijpen zich tot spleetjes en haar lippen trillen. Dan begint ze te huilen. Eerst zachtjes, met kleine pauzes, maar al snel luider en luider, hoger en hoger, tot ze onafgebroken schreeuwt. Een deur gaat open en kleine voetjes drentelen driftig richting haar bed. Het slaaphoofd van haar twee jaar oudere zusje verschijnt. Ze is vijf en woedend. In haar linkerwang zit een vouw van het urenlang slapen op haar knuffel genaamd Eddy, een vaalgele leeuw. Ze klautert het bed in en drukt kordaat haar vinger op de lippen van haar zusje. ‘Ssst!’ sist ze. ‘Ssssst!’ Het meisje blijft schreeuwen. Haar zus duwt nu beide handen op het huilende gezichtje. Tranen en snot druppen langs haar vingers. Dan voelt ze hoe twee armen haar vanachter omhelzen, optillen en op de grond zetten. De moeder van de meisjes kust haar jongste dochter en knipt met een nagelschaartje de haren los van de blauw aangelopen vinger. ‘Ssst!’ sist haar oudste nogmaals. ‘Sssssst!’ sist nu ook de moeder terwijl ze van haar hand een slang maakt die onder pyjama’s kruipt en bolle buikjes kietelt.

Op een woonboot aan de Theems liggen twee meisjes wakker. De een is vijf, de ander drie. De een aait een vaalgele leeuw over zijn kaal geknuffelde lijf, de ander staart naar de schaduw van een kudde olifanten op het plafond. De meisjes houden elkaars handen vast. Hun vader heeft ze vanavond in hetzelfde bed gelegd. Hij loopt heen en weer tussen de bank in de woonkamer, de keuken, de hal, de tuin en zijn bed waar hij niet in liggen wil. Soms kijkt hij of zijn dochters al slapen. Soms krijgen ze een kus. Soms denken ze alle drie even dat ze iets willen zeggen maar zwijgen dan toch. Af en toe kraakt er iets, klinkt er iets en kijken ze elkaar met grote ogen aan. Maar nooit is het haar voetstap, nooit meer haar stem die zachtjes sist.




Vorige verhaal
Berichtenoedeem
Volgende verhaal
alfred de koalabeer aan geven
Toekomstvoorspellende dieren

Over de auteur

Avatar foto
Sara van Gennip

Sara van Gennip (1987) schrijft verhalen waarin mensen discussiëren, liefhebben en geloven tegen beter weten in. Af en toe wordt er heel symbolisch een biggetje in geslacht. In 2015 werd Sara genomineerd voor de Dioraphte Cementprijs, de VPRO Bagagedrager, de Lowlands Schrijfwedstrijd en won zij de Boekenweek Schrijfwedstrijd. Vanaf 2016 is Sara o.a. verbonden aan het Kameroperahuis, Festival Cement en Theater Bellevue. In het voorjaar verschijnt de toneeltekst GODENZOON bij de Nieuwe Toneelbibliotheek.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sara van Gennip
11 februari

SNEEUWJACHT

4 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
08 mei

TAST

3 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
27 maart

COUPE CORONA

3 Minute Read