shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Annemarie de Gee
op 6 januari 2016
Deel dit verhaal

Massagesalon

Wendy draait aan de kraan, het water is kouder dan net. Haar spieren verkrampen, haar hoofd wordt zo koud dat een stekelige pijn uitstraalt naar nek en schouders. Nog een keer wrijft ze sop over al haar lichaamsdelen om er zeker van te zijn dat alles brandschoon is. Dan draait ze de kraan dicht en wrijft zichzelf droog. Ze stapt de douchecabine uit als er wordt geklopt. Een laatste blik in de spiegel. Kimono aan. Ze kan zich de moeite van het aankleden vaak besparen.

Voor de deur staat een politieagent.

‘Goedemiddag, mevrouw. Het spijt me dat ik u moet storen maar wij zijn bezig met een grootschalig onderzoek onder massagesalons in Amsterdam.’

Wendy steekt haar hand uit. ‘Kom binnen,’ zegt ze.

De politieagent zet zijn motor aan de kant van de straat en stapt de salon binnen.

‘Wilt u thee? Of liever iets anders? Ik kan koffie zetten,’ zegt Wendy.

‘Een kopje koffie graag,’ zegt de politieagent. Hij ontdoet zich van zijn motorhelm en jas en legt die op het bed.

‘Het spijt me dat u me op deze manier treft,’ zegt Wendy, ‘ik stond nog onder de douche. Wat kan ik voor u doen?’ De politieagent is niet groot. Wendy recht haar rug, nu kan ze boven op zijn hoofd kijken. Een asgrauw bosje haar. De scheiding zit aan de rechterkant. Zonder politiejas is het net een gewone man.

‘Mijn collega’s en ik zijn al geruime tijd bezig illegale sekswerkers op te sporen. Die zouden zich mogelijk in massagesalons schuilhouden,’ zegt de politieagent.

‘Oja?’ Wendy loopt naar het fornuis en zet een ketel water op het vuur. ‘De koffie is zo klaar, maak het u zelf gemakkelijk.’

De politieagent drentelt door de salon en bekijkt de fotootjes aan de muur. Daarop is Wendy nog een kind, ze staat lachend aan de kant van een stoffige weg.

‘Met wie was je daar?’ vraagt de politieagent.

‘Dat zijn mijn zussen. Die zijn in Thailand gebleven,’ zegt Wendy.

‘U zal ze wel missen.’ De wangen van de politieagent blozen.

Wendy giet water bij de koffie. ‘Hebt u toevallig interesse in een massage, meneer?’

Niet veel later zwaait Wendy de politieagent uit.

‘U hebt werkelijk goddelijke handen,’ zegt de politieagent nog, terwijl hij op zijn motor stapt. ‘Hartelijk dank voor de bijzondere middag, ik zal mijn bevindingen over deze salon in het verslag opnemen.’ De politieagent rijdt weg.

Wendy trekt de lakens van het bed recht, gaat liggen en sluit haar ogen. Ze is moe, haar enkels zijn gezwollen en haar tepels doen pijn. Ze heeft drukke weken achter de rug en ook vandaag is nog niet voorbij. Ze voelt haar ontbijt opborrelen vanuit haar maag.

Er wordt geklopt. Van het nachtkastje pakt ze een flesje olie dat naar kokosnoten ruikt. Ze smeert de olie royaal tussen haar benen.

Bennie. Bennie wil altijd twee keer anaal.




Vorige verhaal
Tibbs
Volgende verhaal
Prooidier

Over de auteur

Annemarie de Gee

Annemarie de Gee (1987) debuteerde met het verhaalmozaïek Kamermensen, dat door Jaap Goedegebuure werd uitgeroepen tot een van de beste debuten van 2012. Ze was te gast op het First Novel Festival in Boedapest en droeg voor op verschillende literaire festivals. Met De kus van een clown debuteerde De Gee als romanschrijver.



Ook van deze auteur

door Annemarie de Gee
20 januari

Je bent veilig

3 Minutes Read
door Annemarie de Gee
23 december

Geldermalsen is een mooi dorp

4 Minutes Read
door Annemarie de Gee
09 december

File in Nederland

4 Minutes Read