shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Leonieke Baerwaldt
op 19 juli 2021
Deel dit verhaal

Longen

Je bent uitgeput. Helemaal opgebrand. Je voelt je futloos en terneergeslagen. Ademhalen gaat steeds moeilijker. Je bent langzaam aan het stikken. Ze hebben je verteld dat er een omslagpunt bereikt is en dat de schade zichzelf nu niet meer kan herstellen. Sinds die diagnose ben je angstig en vooral ook boos, omdat het zo moet eindigen. Je snakt naar zuurstof. Ze kunnen veel tegenwoordig, denk je koortsachtig. Misschien kunnen ze deze ramp beperken en valt hier nog lange tijd mee door te leven.

Maar wil je dat? Krakend, rochelend, happend naar lucht?

Dit had nooit mogen gebeuren. Het was niet eens je eigen schuld.  ‘Het waren andere tijden. Iedereen deed het,’ zeggen ze.  Ze hebben je volledig uitgerookt en niemand heeft jou ooit om toestemming gevraagd.

En nu, nu het steeds slechter met je gaat, laten ze je zomaar aan je lot over. Zwartgeblakerd, smeulend en kreupel. Voor jou geen verzachtende omstandigheden, geen stervensbegeleiding, geen palliatieve sedatie, geen laatste wens.

Het enige wat je kunt doen is wachten tot het over is, en troost putten, uit de gedachte dat zodra jij gaat, het niet lang meer zal duren voor ook zij geen lucht meer krijgen.

 


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Peter
Volgende verhaal
Waarheid of consequenties

Over de auteur

Leonieke Baerwaldt

Leonieke Baerwaldt publiceerde korte verhalen in o.a. NRC, De Revisor en Kluger Hans en op Hard//hoofd en Papieren Helden. Haar debuutroman 'Hier komen wij vandaan' verschijnt binnenkort bij uitgeverij Querido.

Ook van deze auteur

door Elske van Lonkhuyzen
06 september

Meme

0 Seconds Read
door Laurens van de Linde
25 juli

pasta

2 Minutes Read
Avatar foto door Lena Kurzen
06 juli

Beste reiziger,

2 Minutes Read