shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Avatar foto Sara van Gennip
op 1 mei 2018
Deel dit verhaal

Leo en André en de grasspriet in de wind

Aan een grasspriet onderaan de voet van een reusachtige boom bungelt Leonardo Dicaprio, boven een rivier in Borneo. De wind wuift hem heen en weer. Hij twijfelt of hij los zal laten. Een waterkever met een gebroken hart, wie had dat gedacht.

‘Leo? Leo waar zit je?’

‘Ik zit niet. Ik hang.’

André Kuipers worstelt zich door de wortels van de boom heen en klautert naar het gras aan het uiteinde. Daar ziet hij zijn beste vriend Leo, hangend aan een grasspriet boven de rivier. Ze kijken elkaar aan. Even is het stil.

‘Never let go!’ schreeuwt André plots. En begint daarna zo astmatisch hard te lachen dat hij bijna zijn evenwicht verliest en ondersteboven op zijn gladde dekschild naar beneden roetsjt, een gewisse dood tegemoet. Gelukkig is bijna niet helemaal en klampt hij zich vast aan een stukje mos aan een van de wortels.

Leo schudt zijn hoofd. Zijn vriend is soms zo stom. Plots vindt hij het een belachelijk idee, dit gehang, en hij klimt omhoog. Samen kijken ze uit over de rivier. Een gevoel van nietigheid maakt zich van hen meester.

‘Neem ons nou, André. Beiden waterkevers.
We lijken hetzelfde. Maar we zijn het niet.
En we gaan het nooit worden.’

Leo schudt het hoofd. André knikt driftig.

‘Je hebt gelijk Leo, al maakt het voor de vissen uiteindelijk weinig verschil.
Eten is eten.’

Leo zwijgt en hij knikt en hij denkt aan de liefde die vergat dat hij bestond.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Sorry zeggen
Volgende verhaal
Adonis
De kracht van de Adonis

Over de auteur

Avatar foto
Sara van Gennip

Sara van Gennip (1987) schrijft verhalen waarin mensen discussiëren, liefhebben en geloven tegen beter weten in. Af en toe wordt er heel symbolisch een biggetje in geslacht. In 2015 werd Sara genomineerd voor de Dioraphte Cementprijs, de VPRO Bagagedrager, de Lowlands Schrijfwedstrijd en won zij de Boekenweek Schrijfwedstrijd. Vanaf 2016 is Sara o.a. verbonden aan het Kameroperahuis, Festival Cement en Theater Bellevue. In het voorjaar verschijnt de toneeltekst GODENZOON bij de Nieuwe Toneelbibliotheek.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sara van Gennip
11 februari

SNEEUWJACHT

4 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
08 mei

TAST

3 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
27 maart

COUPE CORONA

3 Minute Read