Bij mij om de hoek is een volkstuin. Margreet, een oude dame met een strohoed op, ontfermt zich elke dag over alle plantjes, bloemen en kruiden. Ze heeft de liefste glimlach van de buurt. Margreet is trots op haar tuintje en wijst mij op de tomatenplant die het zo goed doet.
In het midden van het tuintje, onder de appelboom, staat een picknicktafel. Ik zit er vaak aan te schrijven, net zoals vandaag aan dit verhaal.
Terwijl ik in de zon zit te wachten op inspiratie, komt Ronnie aansjokken. Ronnie rookt hier altijd z’n jointje onder het genot van een Red Bull blikje. Hij toont zijn vuist.
‘Kan toch wel weer’, zegt ie, waarop ik hem een boks geef.
‘Rustig’, zegt Ronnie. Al zou er een tornado door de buurt waaien, met Ronnie gaat het altijd rustig.
Als Ronnie z’n joint opsteekt, komen Pris en Syl de tuin in gelopen. Pris en Syl zijn twee geblondeerde ‘oude wijven’. Althans, zo beschrijven ze zichzelf altijd.
‘Ach wat weet ik er nou van, ik ben ook maar een oud wijf’, zeggen ze vaak. Pris en Syl hebben altijd iets van luipaard print aan. Ze hebben hun eigen stoeltjes bij zich, klappen die uit en gaan in de zon zitten.
‘Heerlijk’, zegt Syl.
‘Genieten’, knikt Pris.
‘Rustig’, mompelt Ronnie.
De zon is fel vandaag. Ik smeer mijzelf nog eens goed in. Net als ik wil beginnen met typen, komt Sair aanlopen.
Sair is de postbode. Hij komt hier altijd even pauze houden tijdens zijn rondje.
Margreet heeft dan wel de liefste glimlach van de buurt, Sair zeker de vrolijkste.
‘Lekker, lekker!’ zingt hij. Sair heeft een broodtrommeltje bij zich en pakt er een krentenbol uit.
‘Bob Marley!’, roept hij met volle mond. Niet dat er muziek aanstaat. Sair vindt het gewoon leuk om af en toe ‘Bob Marley!’ te roepen.
Vaak wordt er wat afgekletst in het volkstuintje, over van alles en nog wat.
‘Ik weet het niet hoor, met die Black Lives Matter’, zegt Syl dan. Gister ging het over Johan Derksen. Ronnie vond hem een ‘OG’, oftewel: een original gangster.
Ondanks dat we flinke meningsverschillen hebben, is het altijd vriendelijk. Maar vandaag geen discussies. Iedereen zit te genieten van de zon.
‘Lekker toch!’, roept Sair weer, terwijl hij nog een hap van zijn krentenbol neemt.
‘Waar ben je nou weer mee bezig, met die laptop van je?!’ vraagt Pris mij.
Ik leg haar uit over Shortreads. Dat ik een verhaaltje moet schrijven over de actualiteit. Maar dat ik geen inspiratie heb.
Syl draai zich naar me toe. Ze heeft een grote zonnebril op met luipaard print. ‘Dan schrijf je toch gewoon over het weer?!’
Ik leg haar uit dat het zo niet werkt.
‘Hoezo niet?! Het is een mooie dag vandaag. Kijk nou hoe lekker we hier zitten’.
‘Lekker, lekker!’ vult Sair haar aan.
‘Dat zou eens wat meer in het nieuws moeten komen!’.
Ik kijk nog even naar de appelboom en begin dan te typen.