Ik was alleen maar even boodschappen doen.
Niet voorbij de lijn, mevrouw.

 

Waarom mag ik er niet door?
…
Meneer?
Paar stappen terug.
Is er iets gebeurd?
Voor uw eigen veiligheid, en ik blijf dit niet herhalen, zet u een paar stappen achteruit, draait u zich rustig om, en keert u terug naar waar u vandaan komt.
Maar ik kom uit de Albert Heijn.

 

Meneer– ik woon dáár.
U stelt me wel op de proef, hè?
In het huis op de hoek.
Het gebouw op de hoek wordt gesloopt. Daar komt een Jumbo.
Wat? Sinds wanneer?
Ik raad u aan om niet agressief te worden. Maak uw tas open. Open.

 

Wat zijn dit?
Puntpaprika’s.
Denkt u dat ik gek ben?
Het zijn buitenbeentjes.
O, dus zó snel kan uw verhaal veranderen? Legitimatie.
Heb ik niet bij me.
Legitimatie.
Die ligt binnen.
U bent verplicht om legitimatie bij u te dragen.
Mag ik mijn tas terug?
Wie zegt dat dit uw tas is? U weet niet eens wat erin zit.
Puntpaprika’s.
Net was het nog iets anders.
Buitenbeentjes. Die verkopen ze bij de Albert–
Aan de kant.
Wacht, waarom laat u die mensen wel door?
Zij zijn van hier.
Ik heb ze nog nooit gezien. En ík woon hier. In het huis op de hoek.
Dat is een Jumbo. Wordt een Jumbo.
Waarom?
Mensen moeten eten.
In mijn huis?
Het is niet van jou. Nooit geweest.
Kijk, hier, ik heb de sleut–
Laatste waarschuwing! Je zet een paar passen achteruit, draait je om en loopt langzaam weg. Eén.
Waar moet ik naartoe?
Ga maar naar die Albert Heijn van je. Twee.
Mag ik alstublieft mijn tas terug?