shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Avatar foto Sara van Gennip
op 18 september 2017
Deel dit verhaal

LEEUWIN

In haar pyjama had ze de politie gebeld. Er werd niet opgenomen. Ze was naar beneden gelopen, de tuin in en over het hekje van de buren gestapt. Aangebeld, op de ramen geklopt. Geschreeuwd, zo hard dat ze er zelf van was geschrokken. Haar kreet rolde in golven de straat in, kaatste tegen enkele gevels en sloeg daarna hard terug in haar gezicht. Er werd niet opengedaan.

Haar blote voet drukt het gaspedaal diep in, terwijl haar hart haar keel uitklopt. Blijven ademhalen, lucht die longen in, ogen op de weg. Ze ziet haar dochter voor zich. Niet de vrouw die ze geworden is, maar het meisje dat ze was. Hoe ze op het aanrecht klimt, haar benen kruist in kleermakerszit en een mango in stukken snijdt. Ze neemt een hap en het zoete sap blijft in een druppel hangen aan haar kin. ‘Gekust’, fluistert ze. ‘Als hij nu nog kijkt naar een ander, dan maak ik hem af.’ Ze lacht en schermt met het mesje in de lucht. ‘Gekust’, herhaalt ze en dit keer kleuren haar wangen rood.

Auto parkeren, uitstappen, even stilstaan voor de deur. Alles kan nog een vergissing zijn. De deur blijkt op slot en dus wringt ze zich in haar pyjama door de kier van een raam. Zachtjes plaatst ze haar voeten op de trap, stap voor stap tot ze op de overloop staat. Dan hoort ze het. Bonken, piepen, schuren, zacht gejank. Dan ziet ze het. De drie mannen, de stoel, haar dochter. En dan voelt ze het. Hoe haar haren groeien tot een vacht die haar lichaam omsluit, hoe haar nagels zich scherpen en ongeduldig klauwen in de houten vloer. Hoe haar kaak zich verbreed om ruimte te geven aan vlijmscherpe tanden. Een pijnscheut schiet door haar lijf wanneer haar ruggengraat zich uitzet en de wervels zich vermeerderen tot een staart. Ze valt voorover en op handen en voeten zet ze zich schrap. Als ze haar dochter roept, bij de mooiste naam voor het mooiste kind, klinkt er enkel een beestachtige brul.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Ontsnapt
Volgende verhaal
Lieve Burgemeester

Over de auteur

Avatar foto
Sara van Gennip

Sara van Gennip (1987) schrijft verhalen waarin mensen discussiëren, liefhebben en geloven tegen beter weten in. Af en toe wordt er heel symbolisch een biggetje in geslacht. In 2015 werd Sara genomineerd voor de Dioraphte Cementprijs, de VPRO Bagagedrager, de Lowlands Schrijfwedstrijd en won zij de Boekenweek Schrijfwedstrijd. Vanaf 2016 is Sara o.a. verbonden aan het Kameroperahuis, Festival Cement en Theater Bellevue. In het voorjaar verschijnt de toneeltekst GODENZOON bij de Nieuwe Toneelbibliotheek.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sara van Gennip
11 februari

SNEEUWJACHT

4 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
08 mei

TAST

3 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
27 maart

COUPE CORONA

3 Minute Read