Ben ik nu officieel mantelzorger als ik naar mijn vader wil. Hoe vervals ik mijn eigen vrijbrief? In het portiek staat een man: ‘Hee, pssst, hond lenen?’
De voormalig president verlaat het Witte Huis. Hondloos. Hij geeft zijn rental tuxedo af aan iemand die daar toevallig staat. Hij weet niet wie. Heeft hij ooit geweten wie, behalve zijn familie, wie daar stond, wie daar was, wie wat te zeggen had, wie wat moest doen, wie daar knielde. De vrouw doet een kleine plié en neemt de smoking aan, haar ogen naar de grond gericht.
Er was een mooie speech bij een mooie muur waarvoor bergen zijn opgeblazen, wegen zijn aangelegd, 24/7 werd gewerkt. Er werd gesproken over hoe trots, hoe zeer afspraken nagekomen, hoe waar alles, een heuse Pardon Race ook nog.
Het mooie landschap waar de bewoners zo van houden, net als ik van de overgang van polder naar duinlandschap, is nu onderbroken door Steel Slats. Een vrouw zegt: ‘Ik hoop dat ze ook weer weg kunnen.’
MSM, vroeger een supplement ter bevordering van het bewegingsapparaat, de stramme gewrichten. Nu de afkorting voor mainstream media. Je bent mainstream als je geen leenhond hebt, een kapje draagt, niet met Farmers Defence Force geassocieerd wenst te worden, geen politiepaard in elkaar trimt met een ploertendoder.
We gaan niet meteen alle schreeuwerige ruimte vullen nu. Hoezeer we de pulp ook zullen missen. Onze verslaving aan Alternative Facts. We gaan de natuur de ruimte geven, laten gebeuren wat gebeuren moet, wat vanzelf al gebeurt zonder ingreep. We gaan deze winter over ons heen laten komen.
