shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Jirke Poetijn
op 11 september 2023
Deel dit verhaal

Langs het raam

Ik heb me lange tijd niet zo betrapt gevoeld als vorige week, toen de vrouw op wie ik verliefd was langs het restaurant liep waar ik met mijn moeder aan een tafeltje aan het raam zat. De vrouw zwaaide. Ik probeerde zo verontschuldigend mogelijk terug te zwaaien. Ze had me net een hap pasta zien nemen dat een ander voor me op een bord gelegd had en ik wist: dit is een verloren zaak, ik moet haar loslaten. Ik legde mijn vork op mijn bord en schoof het van me af. Er is weinig zo gênant als uit eten gaan, weinig zo beschamend als een ego te hebben dat zo klein is dat je honderd euro uitgeeft om even een persoonlijke bediende te hebben, even het gevoel te hebben boven andere mensen te staan.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Pauze
Volgende verhaal
Themistopóloi

Over de auteur

Avatar foto
Jirke Poetijn

Jirke Poetijn schrijft proza en poëzie, onder andere op hun blog.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Jirke Poetijn
12 mei

De ex (derde anekdote)

3 Minutes Read
Avatar foto door Jirke Poetijn
10 maart

De ex (tweede anekdote)

5 Minutes Read
Avatar foto door Jirke Poetijn
17 februari

De ex (eerste anekdote)

3 Minutes Read