shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Avatar foto Leon Brill
op 6 mei 2021
Deel dit verhaal

Kushandje

Hij deed een kushandje. Opeens.
Was het ingestudeerd? Had hij thuis lopen oefenen? Had hij voor de spiegel gestaan en eerst andere kushandjes uitgeprobeerd? Was er dan vooraf een soundcheck, om te kijken of het geluid van zijn lippen goed door zou komen door de microfoon?

De Koning zou het wel snappen. Die oefent elke dag op zijn gewuif.

Of was het ter plekke bedacht? Een plotselinge opwelling van genegenheid. Dat hij dacht, terwijl hij daar zo stond en voor miljoenen mensen thuis zijn mooie speech nog mooier voorlas, weet je wat: ik doe een kushand. Kan mij het schelen.

En voor wie was het bedoeld? Voor de slachtoffers? Voor de kijkers? Voor zijn overleden man? Voor Nederland? Voor iedereen? Voor mij?

Het was in ieder geval een gemeend kushandje. Eentje vol liefde.

Er zijn van die mensen waar je gewoon geen hekel aan kunt hebben. Hoe hard je ook je best doet, ze blijven sympathiek. Vaak heeft iedereen wel één zo’n vriend. Zo’n veel te positieve goedzak, bij wie je nog je best doet om al die blijheid als naïeve en slechte eigenschap te zien. Maar het blijkt gewoon allemaal sympathiek en gemeend en oprecht. Zo eentje die indrukwekkende toespraken houdt op de Dam.

Nederland heeft ook zo’n vriend. We zijn het zowat over alles oneens hier, en dat is ook vast een teken van vrijheid. Maar daar op de Dam waren we het allemaal even heel erg eens met elkaar.

André van Duin sloot zijn toespraak af met het feit dat hij dankbaar was dat hij in Nederland geboren is.

Nou André, dat zijn wij ook.

Kushandje.

Voor jou.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Je moet je mond houden
Volgende verhaal
niet kussen

Over de auteur

Avatar foto
Leon Brill

Leon Brill (1988) doet van alles en nog wat door elkaar, maar noemt zich meestal theatermaker. Leon studeerde in 2015 af aan de schrijfopleiding in Utrecht. Hij schrijft toneel, proza en scenario. Leon gebruikt graag zijn onuitputtelijke bron van fantasie en zijn (zwarte) humor om uiteindelijk tot iets van betekenis te komen. Verder heeft Leon nog de ambitie om het eerste van Ajax te halen. Hij speelt momenteel voor Wartburgia heren 8. Meer info op: www.leonbrill.com

Ook van deze auteur

Avatar foto door Leon Brill
28 september

Gek hoedje

2 Minute Read
Avatar foto door Leon Brill
27 juli

Optimale potentie

4 Minutes Read
Avatar foto door Leon Brill
04 mei

Geen stroopwafel

40 Seconds Read