shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Lichthart
op 20 juli 2016
Deel dit verhaal

Krab uit eigen tuin

Woensdag 7 augustus 1974
We eten vandaag weer uit de tuin. Worteltjes. Klein maar lekker. In de pan met zout erbij rammelen en schudden tot ze zo oranje zijn als ons koningshuis. Werk de hele dag aan het veranderen van het stuk van oom Hendrik. ‘Sweet Apples and Buttermilk’. Iedere dag een mooie zwavelgele teunisbloem.

Met zijn roze klauwtje veegt Mol het stof van het blikje krab. Het staat bol. Jan liet het achter de gootsteen vallen, jaren geleden. Er was voetbal, Schotland – Brazilie. Net toen hij met de krab en de garnalencocktails wilde beginnen, de avocado’s met mandarijntjes, werd er gescoord en het blikje van S en W was met een plof achter het aanrecht beland. In de opwinding was Jan het blik vergeten en ook toen hij en Karina naar Texel verhuisden en ze Manderley verlieten, was het blikje niet tevoorschijn gekomen. Mol heeft het al die jaren bewaard. ‘Voor een ‘wel heel’ bijzondere gelegenheid’. Zei hij altijd vol trots. En die gelegenheid is nu, vindt hij.

Dinsdag 18 juni 1974
De berenklauw rechts achter in de tuin staat prachtig te bloeien. Iedere dag fotograferen we hem. Bind overal waar het nodig is de hop op. De eerste Oost- Indische kers bloeit en de lelies onder de pruimenboom bij de heg beginnen ook. We ontdekken ineens dat na die heerlijke regen allerlei gewassen vrucht of knop hebben gezet. Zo zit de artisjok ineens met kleine stekelige bloemknoppen. We nemen door Karina al schoongemaakte en gebroken sperziebonen mee naar huis.

Er zijn al veel handtekeningen opgehaald. ‘Volkstuinpark Amstelglorie moet blijven!’ Iedereen vond er wat van. Schrijvers hadden verhalen geschreven, tuinders woest hun rieken in de lucht gestoken.
Mol wist niet hoe het af zou lopen. Het besluit liet nog maanden op zich wachten. Zijn vel werd vaal en mottig, zijn lijf schrepel. Steeds vaker had hij kramp in zijn poot.

Maandag 30 September 1974
Als we op de tuin komen is het molletje, dat ik in een plastic bak met dor spul heb gedaan, natuurlijk dood. Hij voelt hard en koud aan. Zoals vroeger met fluweel overtrokken speelgoedmuizen die je met een sleuteltje op kon winden. Zijn snuitje is kort en een beetje rood en er zitten plooitjes in het vel op zijn kopje van het verkrampt duwen alsof hij nog in de aarde weg had kunnen komen. Zijn mensenklauwtjes zijn blauwig als van een ader onder huid.

Mol neemt een hap van de krab en heft zijn glas. ‘Op Jan! Op Manderley! Op krab! Op teunisbloemen en op het behoud van de Amstelglorie! Roept hij de tuin in. ‘En dan nu: Champagne!’

Citaten uit: Jan Wolkers Dagboek 1974
De petitie tot behoud van volkstuinpark ‘de Amstelglorie’ teken je hier: Petitie Amstelglorie




Vorige verhaal
Hittevloed
Volgende verhaal
SOO

Over de auteur

Anne Lichthart

Anne Lichthart (1977) is schrijver en radiomaker. Taal is haar uitgangspunt. Ze houdt van ogenschijnlijk onbelangrijke details en vertelt het liefst zo veel mogelijk met zo min mogelijk woorden. Anne maakt ook radio en luisterboeken. Ze regisseert hoorspelen en schrijft libretti voor opera. annelichthart.nl

Ook van deze auteur

door Anne Lichthart
22 december

Toen – Nu

3 Minutes Read
door Anne Lichthart
08 september

Deze dagen

2 Minutes Read
door Anne Lichthart
18 augustus

Een ei is een huilend kind.

1 Minute Read