* JINGLE *

Ja! Vandaag in onze uitzending een wel heel bijzondere, ik kan wel zeggen, exceptionéle, gast. Iemand die de gemoederen aardig heeft doen, ja, toch wel, óplopen, die de laatste tijd zeer veel in het nieuws is geweest en niet, gehéél, zonder, nee, réden. Welkom, reuzefijn dat u tijd vrij heeft weten te, hè, máken, vandaag bij ons in de studio te zijn.

Het zijn geen, nee, gemákkelijke weken voor u geweest. Nee, ik kan gerust zeggen: het is een smártelijke periode, toch wel, waarin u zich, ja, bevíndt, als het ware. De afgelopen weken, hebben, misschien wel, meer dan gewoonlijk, hun, ja, tól van u, zal ik zeggen, geëist. Wij hebben in de landelijke media kunnen lezen, en zien, dat u een tamelijk verslágen indruk maakt. En dat natuurlijk allemaal naar aanleiding van de reacties op uw biografie, die vorige week, nou ja, verschénen is.

Ja. Want daar heeft u de nodige, hè, kritiek op gekregen, de één zal zeggen: terecht, de ander: och. Wat mij brengt bij de vraag van het, als het ware, het waaróm. Ik denk dat onze luisteraars thuis, ik weet dat ik niet kan spreken voor ál mijn luisteraars, hè, maar ik kan toch met aan zekerheid grenzende, ja, waarschíjnlijkheid zeggen dat de mééste luisteraars hier erg benieuwd naar zullen, goed, zijn. Wáárom een dergelijk boek, met dermate gevoelige, zal ik zeggen, informatie, tóch schrijven, is de vraag die, ja, óp, als het ware, doemt.

Terwijl u ongetwijfeld, hè, van te voren ook reeds, nou ja, bedúcht was, op mogelijke kritiek. Dat, na het beschimpen en zwart maken van uw vrienden en familie, de meesten van hen u de rug, hoe zal ik het zeggen, tóe zouden keren, niet? En niet alleen uw vrienden, maar ook uw collega’s uit de showbizz, hebben inmiddels, nou ja, zoals dat dan heet, tabák van u.

Kan het zo zijn, hè, het is maar psychologie van de koude, ja, als het ware, grónd, natuurlijk, maar kan het zo zijn, dat u er niet tegen kunt dat er naast u, niet in uw scháduw, maar náást u, of zelfs vóór u, andere mensen zijn die OOK het licht willen, ja, nou ja, vángen, hè. Kón u dat podium, het podium des levens, als het ware, meer figuurlijk, hè, niet gewoon delen? Ik vraag mij af: hoe moeilijk kan het, hoe MOEILIJK kan het, ja, nee, vraag ik me gewoon af, ZIJN, voor een mens, om een ander OOK eens iets te gunnen, een stapje terug te doen, om gewoon, af en toe, ja, EVEN JE BEK TE HOUDEN? GEWOON EVEN NIET IEDEREEN BELACHELIJK MAKEN EN AFZEIKEN EN DAARNA ZIELIG GAAN LOPEN DOEN OVER DAT NIEMAND JE MAG, TERWIJL JE ENIGE DOEL GELD IS, EN AANDACHT, MEER AANDACHT, NOG MEER AANDACHT, ALLE AANDACHT, OMDAT JE EEN MIEZERIG, EENZAAM MENS BENT! GEWOON! EVEN! JE! BEK! HOUDEN!

…

Goed. Onze tijd zit er helaas, als het ware, óp. Mag ik u heel hartelijk, ja, danken voor uw komst?

* JINGLE *