Af en toe had hij er behoefte aan zijn wereld klein te maken. Zich voor te stellen dat er maar één vraag was die ertoe deed: kon hij een korte broek aan of niet?
En dat het iemand anders was, die daar antwoord op gaf.
Af en toe had hij er behoefte aan zijn wereld klein te maken. Zich voor te stellen dat er maar één vraag was die ertoe deed: kon hij een korte broek aan of niet?
En dat het iemand anders was, die daar antwoord op gaf.
Anna schrijft. Intiem, filosofisch en precies. Anna van der Kruis groeide op buiten de bebouwde kom van Heeze (NB). Haar moeder was doktersassistente, haar vader grafisch vormgever en fotograaf. Naast theater schrijft Anna onder andere kort proza. Het liefst op basis van interviews. Ze zoomt graag in op hedendaagse symbolen, zoals smartphones en sashimi. Maar uiteindelijk gaan haar verhalen over universele thema’s: vriendschap, afscheid, eenzaamheid. Of, in de woorden van collega schrijver en goede vriend Dirk van Pelt “Jij schrijft gewoon foto’s.”